رباعی

بیگانۀ خویش

 

بیگانۀ خویش

تا روی تو را دیدم و دیوانه شُدم

از هستی و هرچه هست بیگانه شُدم

بیخود شُدم از خویشتن و خویشیهٰا

تا مَست ز یک جُرعۀ پیمانه شُدم

 

کتابدیوان اشعارصفحه 220