رباعی

شادی

 

شادی

ای پیر خرابات دل آبادم کُن

از بندگی خویشتن آزادم کُن

شادی بجُز از دیدن او رَنج بوَد

شادی بزدای از دلم شادم کُن

 

کتابدیوان اشعارصفحه 233