بشارت باد!‌

‏‏بشارت باد!‏

‏‏گرفتم ساغری از دست مستی‏

‏‏تعٰالَی اَلله – چه مستی و چه دستی‏

‏‏بشارت باد خاصٰان حَرم را‏

‏‏که قصد کعبه دارد بُت پرستی‏‎[1]‎

•  . این  دو بیت، منسوب به امام(س) است و نسخه ای دست نویس به خطّ ایشان، از این شعر موجود نیست. در نقلی دیگر، بیت دوّم چنین آمده:بُتی چون تو کجا در پَرده ماندمگر از ننگِ چونْ من بُت پرستی