مجله کودک 09 صفحه 32

همسایۀ بداخلاق من این نامه را نوشتم تا به بچه­های کشورمان بگویم حملۀ آمریکا به افعانستان چه معنایی دارد. می­خواهم منظورم را با یک مثال نشان بدهم: در همسایگی ما آقای بداخلاقی زندگی می­کند که همیشه با اهالی آپارتمان در حال جنگ و دعواست. این آقا، پسر شیطانی هم دارد که مرتب مزاحم همه می­شود. یک روز پسر این آقا با توپ، شیشۀ اتاق خودش را شکست، امّا وقتی پدرش داخل اتاق شد، گفت کار من نبوده است. آقای بداخلاق هم بدون هیچ دلیلی از پلّه­ها پایین آمد و سراغ سرایدار آپارتمان ما رفت و با مشت و لگد به در اتاق او کوبید. وقتی که مرد سرایدار در را باز کرد، همسایۀ بداخلاق ما محکم توی صورت او زد و گفت: بچّۀ تو شیشه خانه ما را شکسته! بیچاره پسر سرایدار که داشت مشق می­نوشت، با گریه گفت: من اینجا بودم و اصلاً هم به حیاط نرفتم! ولی مرد بداخلاق همۀ اتاق را به هم ریخت و رفت. همۀ ما همسایه­ها از کار او عصبانی شدیم و به او گفتیم که اشتباه کرده است. ولی همسایۀ بداخلاق ما برای همۀ ما خطّ و نشان کشید... من فکر می­کنم آمریکا هم همین رفتار را با افغانستان کرده است. هنوز هیچ کس نمی­داند که چه کسانی و با چه قدرتی، حادثۀ نیویورک و واشنگتن را به وجود آورده­اند، امّا آمریکا با عصبانیت و قلدری به سراغ مظلوم­ترین مردم جهان رفت و هر چه بمب و موشک داشت، بر سر آنها ریخت. من هیچ وقت آمریکا را به خاطر این ظلم بزرگ نمی­بخشم. محمود عدالت­خواه، 9 ساله از کرج