توضیحات کارشناس:

تنقیه یا با چیزهای روان صورت می‌گیرد و یا با جامد. و نیز ممکن است برای درمان و مداوا و تسکین درد انجام گیرد و یا به اغراض دیگر.

به فتوای امام خمینی(س) اماله کردن با چیزهای روان و  مایعات  از کارهایی است که روزه را باطل می‌کند. هر چند از سر ناچاری و به خاطر مرض و مانند آن باشد.

لیکن استعمال جامد، مانند شیاف در صورتی که براى معالجه باشد، مضرّ به صحت روزه نیست و اشکالى ندارد. بر همین اساس، شیاف‌های جامدی که برای تسکین درد استفاده می‌شود مبطل روزه نیست.

و امّا استعمال شیاف‌هایى که براى نعشه شدن و کیف کردن است، مثل شیاف تریاک برای معتادها یا براى تغذیه از این مجرا است، مورد اشکال است، پس به احتیاط واجب باید از آن اجتناب شود و همچنین است هر چیزى که موجب تغذیه از این راه بشود.

متن فتوای امام خمینی(ره) در کتاب تحریر الوسیلة؛ ج‌1، ص:269 بدین شرح است:

التاسع: الحقنة بالمائع و لو لمرض و نحوه، و لا بأس بالجامد المستعمل للتداوی کالشیاف، و أما إدخال نحو التریاک للمعتادین به و غیرهم للتغذی و الاستنعاش ففیه إشکال، فلا یترک الاحتیاط باجتنابه، و کذلک کل ما یحصل به التغذی من هذا المجرى، بل و غیره کتلقیح ما یتغذى به، نعم لا بأس بتلقیح غیره للتداوی، کما لا بأس بوصول الدواء إلى جوفه من جرحه.

 25/4/1392