در کمتر جلسه‏ای بود که امام از اساتید خود یاد نکنند. ایشان خود را مدیون‏ اساتیدشان می‏دانستند و همیشه برای آنها طلب مغفرت می‏کردند.
اگر مرحوم حاج شیخ زنده بودند
امام، عنایتی خاص به استاد خود داشتند و به نظرات و راه و روش ایشان استناد‏ می‏کردند. درباره تشکیل نظام اسلامی و اهمیت آن معتقد بودند اگر مرحوم حائری‏ حضور داشتند از فرصت پیش آمده استفاده کرده به تأسیس نظام اسلامی دست‏ می‏زدند.
امام می‏فرمودند: «اگر مرحوم حاج شیخ (عبدالکریم) در حال حاضر زنده بودند‏ کاری را انجام می‏دادند که من انجام داده‏ام.» و تأسیس حوزه علمیه کمتر از تأسیس‏ جمهوری اسلامی در ایران نبود.
در بزرگی او همین بس است
امام، درباره مؤسس حوزه علمیه قم، مرحوم آقای حائری، می‏فرمودند: «درباره بزرگی او همین مقدار بس که توانست در آن زمان سخت که رضاشاه تصمیم داشت‏ حوزه و روحانیت را نابود کند، حوزه‏ها، بلکه روحانیت را حفظ کند؛ و این امانت را به‏ ما داد تا ما به دیگران رد کنیم».
منبع: برداشت هایی از سیره امام خمینی (س)، جلد پنجم، در عرصه تعلیم، تدریس، مرجعیت، به کوشش غلامعلی رجایی، صفحه 3

. انتهای پیام /*