روش امام با دیگران تفاوت داشت. روش دیگران این بود که هر چه کسی به آنها نزدیکتر بود، به او بیشتر توجه می کردند. اما امام به هر کس که به ایشان نزدیکتر بود، کمتر توجه می کردند. حتی اگر در مجلس طلبه ای عادی می آمد، امام برایش احترام بیشتری قایل می شدند، اما اگر مثلاً فرزندشان می آمد یا یکی از ما می آمدیم که خیلی به ایشان نزدیک بودیم، طوری نمی کردند که ما احساس کنیم به ایشان نزدیکیم و در ما توقع ایجاد شود. ایشان سعی می کردند در ما روحیۀ اخلاص ایجاد شود.
منبع: پا به پای آفتاب، ج 4، ص 264 و 265.
.
انتهای پیام /*