غیر از شب‏های ماه رمضان که قرار نبود کسی دیگر روزه بگیرد، ایشان هیچ کس را بیدار نمی‏کردند. خودشان سماور را روشن می‏کردند و چای درست می‏کردند و معمولاً یک تخم ‏مرغ، سحری ایشان بود.

 مصطفوی، زهرا؛ پابه ‏پای آفتاب (چاپ جدید)؛ ج 1، ص 182 و 183.

. انتهای پیام /*