بنای امام بر این بود درسهایی که می فرمودند: بعد از درس بلافاصله می نوشتند و آن را بر هر کاری مقدم می داشتند. یکی از علمای خرم آباد به قم آمده بودند و در منزل ما وارد شدند. یک روز بعد از درس به امام اطلاع دادم. ایشان فرمودند: یک ساعت بعد از درس بیایید تا به دیدن ایشان برویم و من می دانستم که این یک ساعت برای نوشتن درس است. اگر در درس یکی از شاگردان اشکال بجا و درستی می کرد امام در همان حال می پذیرفت و تشویق هم می فرمود. از جمله روزی جناب آقای مؤمن در درس فقه اشکالی کرد امام فرمود: «شکراللّه سعیک» و اشکال را پذیرفت.
.
انتهای پیام /*