پرتال امام خمینی (س): ۱۰ اردیبهشت ۱۳۴۳، حدودا ۲۰ روز پس از آزادی حضرت امام (س) از حصر، عید غدیر فرا رسید و بدین ترتیب، جشن آزادی امام خمینی به جشن عید غدیر متصل شد. نکته جالب این که امام پس از آزادی از اولین فرصت پیش آمده یعنی جشن عید غدیر، برای تثبیت مواضع نهضت و استمرار مبارزه بهره بردند.
آیت الله سید حسن طاهری خرم آبادی از یاران امام در این باره می گوید: «پس از آزادی امام، مجالس جشن و سرور همینطور ادامه داشت و مردم از گوشه و کنار ایران برای دیدار با امام به قم می آمدند. در روزها و هفته های اول، شب و روز و صبح و عصر، جمعیت از گوشه و کنار مملکت می آمدند تا امام را ببینند. حتی کسانی که شاید روح مبارزه نداشتند و علاقه ای نیز به مذهب نداشتند، می آمدند تا ببینند امام چه جور آدمی است. علاوه بر ملاقات های خصوصی علما و طلاب با امام، دستجاتی از مردم و طلاب شهرستان های دیگر نیز به صورت گروهی به ملاقات امام می آمدند. خلاصه که شور و شوق و حرکت عمومی توأم با خوشحالی و شعف در سرتاسر ایران به وجود آمد و تا مدت ها ادامه داشت.
در ملاقات های علما با امام اگر فرصت مناسبی پیش می آمد، امام بر تثبیت مواضع نهضت و استمرار مبارزه تأکید می کرد. در یکی از این جلسات یادم هست که امام این تعبییر را داشت که «صف هایتان را فشرده کنید و ثبات قدم داشته باشید.» بر تحکیم مواضع انقلاب تأکید می کردند و مردم را به اتحاد فرامی خواند.
یکی دو هفته ای که گذشت، امام شروع کرد به بازدید از مراجع و علمای قم. از مراجع شروع کرد. بعد هم به بازدید علمای مثلاً درجه دوم و سوم و اساتید حوزه رفت.
باز از جمله قدم هایی که امام برای حفظ وحدت و جلب نظر مراجع و علما برداشت، این بود که مدتی بعد از آزادی امام که مصادف شده بود با عید غدیر، با اینکه ایشان قبلاً بازدید آقایان هم رفته بود اما اول صبح روز عید غدیر به دیدن مراجع رفتند.
این حرکت در نوع خودش یک کار بی سابقه بود. روزهای عید معمولا مراجع در خانه می مانند و مردم برای دیدن آن ها به منازلشان می روند. امام برای اینکه در برابر رژیم اتحاد ایجاد بکند - که به طور مرتب منعکس می کردند مراجع با هم متحد نیستند و اختلاف دارند- روز عید غدیر، اول صبح به طور خصوصی به دیدن مراجع دیگر رفتند و همانطوری که پیش بینی می شد انعکاس بسیار خوب و مثبتی در بین طلاب حوزه و مردم داشت.»
منبع:خاطرات آیت الله سید حسن طاهری خرم آبادی؛ جلد اول؛ مرکز اسناد انقلاب اسلامی
.
انتهای پیام /*