پرتال امام خمینی(س): در پی شهادت تیمسار ولی الله فلاحی در هفتم مهر ماه سال ۶۰ که عهده دار سمت ریاست ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران بود، امام خمینی (س) مرحوم قاسمعلی ظهیرنژاد را که فرمانده نیروی زمینی ارتش بود، به این سمت منصوب کردند. از دیگر مسئولیت هایی که در حیطه وظایف و اختیارات رهبری است، انتصاب فرماندهان ارتش است که حال با خالی ماندن این فرماندهی، مرحوم آیت اللهاکبر هاشمی رفسنجانی (رئیس وقت شورای عالی دفاع) برای پوشش این جایگاه، پیشنهادی خطاب به امام می نویسد که با موافقت ایشان مواجه می شود.
مرحوم هاشمی، شهید علی صیاد شیرازی را که پیش از این، فرمانده شمال غرب کشور بود، خدمت امام معرفی می کند. متن درخواست و حکم امام که در تاریخ نهم مهر ماه سال ۶۰ صادر شده، به شرح زیر است:
[محضر شریف فرمانده کل قوا، حضرت امام خمینی ـ مد ظله العالی
با توجه به انتصاب تیمسار ظهیر نژاد به سمت ریاست ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران، به موجب تصویب شورای عالی دفاع در جلسۀ فوق‌العادۀ ۹ مهرماه ۱۳۶۰ بر اساس بند (د) اصل ۱۱۰ قانون اساسی، جناب سرکار سرهنگ علی صیاد شیرازی، فرمانده عملیات شمال غرب به عنوان فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران خدمت حضرت عالی پیشنهاد می گردد.
رئیس شورای عالی دفاع ـ اکبر هاشمی رفسنجانی ـ ۹ مهرماه ۱۳۶۰]
بسمه تعالی
موافقت می شود.[۱]
۹ مهرماه ۱۳۶۰
روح اللّه الموسوی الخمینی"
صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۲۶۶
شهید علی صیاد شیرازی که به علت شغل پدر در شهرهای مختلف زندگی کرده بود، سال آخر دبیرستان را در تهران گذراند و با پایان دوره سربازی به خدمت ژاندارمری در آمد. او بعدها به دانشکده افسری رفت و سال ۱۳۴۶ بود که با درجه ستوان دومی در رسته توپخانه از این دانشکده فارغ التحصیل شد. گذراندن دوره های رنجر و چتربازی از دیگر دوره هایی بود که وی با رتبه یک آن را پشت سر گذاشت و افسر توپخانه شد. خودش از تبریز تا امریکا را اینگونه روایت کرده است:
پس از طی یک سال دوره مقدماتی رسته توپخانه، به لشکر ۲ تبریز رفتم. در سال ۱۳۴۸ مأموریت استقرار در مرزهای غرب کشور، قصرشیرین به لشکر ۲ تبریز داده شد. بنده به عنوان افسر دیده‌بان توپخانه و معاون آتشبار، حدود یک سال در این مأموریت به سر بردم. لشکر تبریز در سال ۱۳۴۹ منحل شد و گردان ما که گردان ۳۰۲ توپخانه بود به توپخانه لشکری، لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه انتقال یافت و من فرمانده آتشبار شدم. بعد از یک بار جابجایی و انتصاب در فرماندهی آتشبار در گردان ۳۱۶ توپخانه، برای گذراندن دوره آموزش زبان انگلیسی به تهران رفتم. سپس با پذیرفته شدن در کنکور اعزام به خارج در سال ۱۳۵۱ برای طی یک دوره تخصصی توپخانه تحت عنوان دوره هواسنجی بالستیک توپخانه به امریکا رفتم.
صیاد شیرازی با درجه ستوان یکمی و با سمت استادی در مرکز آموزش توپخانه اصفهان مشغول شد. او که از افسران انقلابی بود به همراه شهیدان کلاهدوز و اقارب پرست گروهی مخفی را راه اندازی کردند و طوری کار را پیش بردند که تا نوزدهم بهمن ۱۳۵۷ یعنی سه روز پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، فعالیت هایشان مخفی ماند و او در این تاریخ دستگیر و زندانی شد و چند روز بعد به وسیله مردم آزاد شد.
اختلاف بنی صدر با صیاد شیرازی و خلع درجه او
صیاد شیرازی به دلیل توانمندی ها و رشادت هایی که از خود نشان داد، مورد توجه مسئولان ارشد نظام قرار گرفت و در سال ۵۸ به فرماندهی عملیات غرب کشور منصوب شد و در سرکوبی ضد انقلاب در این منطقه از خود دلاوری به خرج داد.
طرح های او منجر به شکست حصر شهرهای سنندج، مریوان، بانه و سقز شد و این باعث ارتقای درجه او به سرهنگ تمامی شد. او که خود یک خبره نظامی بود از ابتدا به فرماندهی بنی صدر در مدیریت جنگی این نقطه از کشور معترض بود. اختلاف میان او و بنی صدر بالا گرفت و باعث خلع دو درجه از او شد. این پیام به امام رسید اما ایشان بر سلسله مراتب تاکید کرده و اصرار بزرگان به پادرمیانی امام اثربخش نبود و ایشان این موضوع را نپذیرفت.
صیاد شیرازی در دوران ریاست جمهوری شهید رجایی به عنوان فرمانده قرارگاه حمزه سیدالشهدا(س) انتخاب شد و روز نهم مهر سال ۶۰ به پیشنهاد آیت الله هاشمی، به فرماندهی نیروی زمینی ارتش رسید.
آیت الله هاشمی رفسنجانی معتقد بود که: صیاد شیرازی فرماندهی لایق و سرافراز برای ارتش اسلامی بود. او نقشی موثر و تعیین کننده در عملیات ها و فرماندهی جنگ به عهده داشت و پس از جنگ نیز با کوله باری از اندوخته های علمی و تجربی، منشأ خدمات و برکات بسیاری برای نیروهای مسلح جمهوری اسلامی بود.
توصیف صیاد شیرازی در یک نشریه خارجی
صیاد شیرازی فرماندهی بود که نشریه مالین چاپ فرانسه در سال ۱۳۶۲ اینگونه او را ستود: برای صیاد شیرازی فرمانده نیروی زمینی ارتش ایران، کلید پیروزی به تانک و موشک بستگی ندارد؛ بلکه تنها به اعتقاد به خدا بستگی دارد. قدی کوتاه، نگاهی روشن و دست‌هایی که با انگشتر عقیق صاف روی میز ستاد مشترک روی هم قرار گرفته اند. این متخصص توپخانه که دوره تخصصی خود را در آمریکا گذرانده و امروزه فرماندهی نیروی زمینی ارتش ایران را هدایت می کند، از فرمول ها نمی ترسد. او با سادگی می گوید: من یک سرباز اسلام هستم.
شهادت
شهید صیاد شیرازی در عملیات مرصاد داغ سنگینی بر دل منافقان گذاشت طوری که کینه او را به دل گرفتند و همواره درصدد بودند تا این شخصیت نظامی و مقتدر را که سال ها در سنگر حفاظت از این مرز و بوم جنگیده و تلاش کرده بود، از دور خارج کنند. سرانجام صبح روز بیست و یکم فروردین ماه سال ۷۸ در حالی که او برای رفتن به محل کار از خانه خارج شده بود، یکی از اعضای سازمان منافقان در پوشش نماینده شهرداری در آمده و با نزدیک کردن خود به او، وی را به شهادت رساند. ساعتی بعد از این ترور، آنها مسئولیت شهادت وی را بر عهده گرفتند.
.
انتهای پیام /*