پرتال امام خمینی(س): نجف تابستان های گرم و خشکی دارد و زمستان هایی که اگر رخ بنماید سرمایش سوزناک است، به قول یکی از اهالی نجف که می گفت ما اینجا بهار و پاییز را تجربه نمی کنیم و بیشتر وقت ها تابستان است، حالا اگر ماه مبارک رمضانی با این گرما همراه باشد چه سخت می شود. فاطمه طباطبایی، عروس امام خمینی (س)به روایت روزگاری پرداخته است که ماه رمضانی برای دیدار با امام و خانم به نجف مشرف شده بودند:
رفته رفته به ماه مبارک رمضان رسیدیم. من فرزند شیرخوار داشتم خانم و احمد نیز ناراحتی معده داشتند و ما نمی توانستیم روزه بگیریم. تنها آقا و حاج اقلیم روزه می گرفتند. یک روز آقا در گرمای طاقت فرسا از نماز ظهر بر گشتند و کنار ما سر سفره غذا نشستند. من گفتم: آقا حتما خیلی گرسنه و تشنه هستید و غذا خوردن ما شما را اذیت می کند. ایشان گفتند: خیر. باز گفتم: یعنی دلتان غذا نمی خواهد؟ گفتند: نه. ادامه دادم: آب خنک چطور؟ گفتند: نه. گفتم: شربت آبلیموی خنک و... احمد که تا اینجا سکوت کرده و ظاهرا از پرسش های بی پایان من تعجب کرده بود، گفت: چرا تلاش می کنی ذائقه آقا را تحریک کنی؟ به خود آمدم و گفتم: حق با توست؛ اما من از اراده قوی و تسلط آقا بر قوای خود تعجب کرده بودم و این پرسش ها را پرسیدم.
سرانجام ماه رمضان سپری شد و امام و خانم و حاج آقا مصطفی و خانواده همچون سال های پیش که پایان ماه رمضان و عید فطر را در کربلا می گذراندند در حالی که ما نیز امسال هم سفرشان بودیم عازم کربلا شدیم. برشی از کتاب اقلیم خاطرات؛ ص 230
.
انتهای پیام /*