آنچه که زمینه انتقال امام به تبعید گاه دوم خود یعنی نجف را فراهم کرد، تنش ها و فشارهای جامعه مذهبی، تلاشهای رژیم شاه برای عادی جلوه دادن اوضاع به منظور جلب حمایت‌های بیشتر آمریکا، تظاهرات و تلاشهای دانشجویان داخل و خارج کشور، تأثیر جامعه مذهبی ترکیه و ملاحظات امنیتی آن کشور، فضای ساکت و سیاست ستیز حوزه نجف و ویژگیهای رژیم عراق را می‌توان از جمله عواملی به حساب آورد که زمینه انتقال امام به تبعیدگاه دوم خود یعنی نجف را فراهم آورد. از این رو روز ۱۳ مهر ۱۳۴۴ حضرت امام به همراه فرزندشان آقا مصطفی (ره) از ترکیه به کشور عراق اعزام شدند.
حضرت امام در این باره نیز فرمودند: «ما که از ترکیه وارد عراق شدیم، بعد هم وارد نجف، از طرف دولت عراق کراراً آمدند و اظهار داشتند که عراق مال شماست، و هر جا باشید، هر جا بخواهید، هر کاری داشته باشید انجام می دهیم. تا دولتها تغییر کرد. یکی پس از دیگری تغییر کرد، و منتهی شد به این اواخر، که ما مقتضی دیدیم بیشتر از آن مدت در عراق فعالیت بکنیم. کم کم دولت عراق به طور تدریج در صدد جلوگیری شد.»
(صحیفه امام، ج ۱۰، ص ۱۹۴)
.
انتهای پیام /*