مجله کودک 322 صفحه 37
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

مترجم : زهرا سادات موسوی محسنی

ویراستار : مرجان کشاورزی آزاد

ناشر مجله : موسسه چاپ و نشر عروج

نویسنده : افشین علاء

موضوع : کودک

مجله کودک 322 صفحه 37

وویجرها تقریباً در این لحظه که برای شما این مطلب را چاپ می کنیم دیگر از منظومه شمسی خارج شده اند . هر دو در دو جهت مخالف از منظومه شمسی خارج شده اند . وویجر یک ، از آخرین بخش تحت سلطه ی خورشید در منظومه شمسی خارج شده و اعلام کرده است که در آن ناحیه فقط مقداری ذرات باردار خورشید وجود دارد و دیگر از خورشید خبری نیست . این محل بیش از صد برابر فاصله خورشید تا زمین است . وویجر 2 هم از جهت مخالف از منظومه شمسی خارج شده است . هر دو وویجر با سرعت 17 کیلومتر در ثانیه لحظه به لحظه در حال دور شدن از زمین هستند و به جاهایی رفته اند که تاکنون هیچ ساخته ی دست بشر به آنجا نرسیده است . منبع انرژی این دو کاوشگر دو قلو ، یک منبع رادیواکتیو است که انرژی الکتریکی کاوشگران را تامین می کند . این مخزن انرژی تا سال 2020 میلادی می تواند کار کند و پس از آن از کار می افتد . وسایل نصب شده بر روی این دو کاوشگر که شبیه هم ساخته شده اند عبارتند از یک رایانه مرکزی به نام FDS که همه ی تجهیزات را کنترل می کند . یک جفت دوربین دیجیتال با 8 نوع فیلتر که یکی ازآنها تصویرهای کیفیت کم اما با زاویه ی باز از فضا می گیرد و دوربین دیگر با کیفیت بالا و لنز تله ی قوی عکاسی می کند . البته هر دو کاوشگر لوازم دیگری هم دارند که به مرور و با کم شدن قدرت محرک کاوشگر تعدادی از آنها توسط رایانه ی مرکزی از کار می افتند . مثلاً ژیروسکوپ (وسیله ای جهت مشاهده و اندازه گیری در فضا) و مغناطیس سنج کاوشگرها تا سال 2010 و 2011 کار می کنند و سپس برای صرفه جویی در انرژی از کار خواهند افتاد . برای اینکه از منبع انرژی این دو برابر دوقلو بیشتر بدانید ، باید بگوییم که ژنراتوری در این فضاپیما قرار دارد که از ماده ی رادیواکتیوی به نام « پلوتونیوم 238 » انرژی الکتریکی درست می کند و رایانه مرکزی این انرژِی را به همه ی قسمت ها می فرستد . سی سال پیش این ژنراتور 470 وات برق تولید می کرد اما اکنون ، 315 وات برق تولید می کند . از کارهای مهم دوقلوهای وویجر ، کشف های مهمی است که در مشتری و قمر سیاره ی کیوان که « تایتان » نام دارد ، انجام دادند . وویجر یک ، در سال 1979 در ماموریت خود به 350 هزار کیلومتری سطح مشتری رسید . ارتفاعی که کیلومتر مسافت طی کند . ما این اندازه را یک سال نوری می نامیم . در کهکشانی که منظومه شمسی ما در آن قرار دارد و کهکشان « راه شیری » نامیده می شود؛ خورشید یکی از صد میلیارد ستاره ای است که در آن قرار دارند و به اندازه سی هزار سال نوری از مرکز این کهکشان دور است .

مجلات دوست کودکانمجله کودک 322صفحه 37