امروز میتوان خیلی آزادانهتر از چارچوب سبکهای گذشته شعر گفت. میان آنچه فردوسی و حافظ سرودهاند با شعرهایی که امروز سروده میشوند اختلافات قابل توجهی وجود دارد.
شعر ایران مسیری طولانی را طی کرده است و هر دورهای دارای تفاوتهایی با دوره پیش از خود است. در این مسیر شرایط زندگی بسیار تأثیرگذار بوده است. مثلاً دورانی را در نظر بگیرید که شاعران برای گذراندن زندگی مجبور بودهاند در دربار حاکمان مدح بگویند. در مقابل دورانی را در نظر بگیرید که زمینههای شکوفایی هنر شاعران به خوبی فراهم بوده باشد. اینها نمونههایی هستند از شرایطی که روی روند شعر ایران مؤثر بودهاند، به هر حال و بعد از گذر از دورههای گوناگون از شعر نو میتوان به عنوان آخرین دوره شعر فارسی نام برد. دورهای با اختلاف سبکی بسیار بزرگ.
Õ ادبیات کهن ایران و ادبیات معاصر ایران. مرز این دو کجاست؟ در کجا از هم جدا میشوند؟
از انقلاب مشروطه. سید محمدعلی جمالزاده را پدر قصه کوتاه در ادب معاصر و علی اسفندیاری معروف به نیما یوشیخ را پدر شعر نو فارسی لقب دادهاند. معمولاً هر سبک ادبی با سبک پیش از خود مقایسه میشود اما در حقیقت میتوان گفت سبک جدید شعر فارسی در مقابل کل ادبیات پیش از خود قرار گرفته و پیدایش آن مانند خطی جداکننده بین شعر کهن فارسی و شعر معاصر است.
Õ شعر نو در چه چیزهایی با شعر کهن فرق دارد و چه ویژگیهایی دارد که باعث میشود اینقدر با آنها متفاوت باشد؟
معمولاً شعر نو را با کوتاه و بلند بودن مصراعها میشناسیم. نیما معتقد بود توجه به یکسان شدن مصراعها باعث میشود که شاعر نتواند به
اسکیموها از نوعی بلم به نام «کایاک» برای شکار حیوانات دریایی استفاده میکردند. کایاک از پوست فک دریایی که به چوب متصل بود ساخته میشد.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 478صفحه 12