پیام
زمان: 12 اردیبهشت 1342 / 8 ذی الحجه 1382
مکان: قم
موضوع: افشای ابعاد مختلف جنایات رژیم
مناسبت: چهلم شهدای فاجعۀ حمله به مدرسۀ فیضیه (توسط عمال رژیم شاه)
مخاطب: مسلمانان ایران و جهان
بسم الله الرحمن الرحیم
چهل روز از مرگ و ضرب و جرح عزیزان ما گذشت. چهل روز است بازماندگان کشتگان مدرسۀ فیضیه بر عزیزان خود سوگواری می کنند. دیروز پدر قد خمیدۀ مرحوم سید یونس رودباری، که آثار عظمت مصیبت چهره اش را درهم شکسته بود، به ملاقات من آمد. با چه زبان می شود مادرهای فرزند مرده و پدرهای غمدیده را تسلیت داد؟ باید به پیغمبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ و امام عصر ـ عجل الله تعالی فرجه ـ عرض تسلیت کرد. ما برای خاطر آن بزرگواران سیلی خوردیم و جوانان خود را از دست دادیم. جرم ما حمایت از اسلام و استقلال ایران است. ما برای اسلام این همه اهانت شده و می شویم. ما در انتظار حبس و زجر و اعدام نشسته ایم. بگذار دستگاه جبار هر عمل غیرانسانی که می خواهد بکند، دست و پای جوانان ما را بشکند، مریضهای ما را از مریضخانه ها بیرون کند، ما را تهدید به قتل و هَتْک اَعراض کند، مدارسِ علم دین را خراب کند، کبوتران حرمِ اسلام را از آشیانۀ خود آواره کند.
در این چهل روز ما نتوانستیم احصائیۀ مقتولین و مصدومین و غارت شدگان را درست به دست بیاوریم. نمی دانیم چند نفر در زیر خاک، و چند نفر در سیاهچالهای زندانها، و چند نفر در پنهانی به سر می برند. چنانکه بعد از سالهای دراز، عدد مقتولین
مسجد گوهرشاد را، که با کامیونها حمل کردند، نمی دانیم.
اشکال بزرگ آن است که به هر دستگاهی رجوع می شود می گویند اینها که شده است به امر اعلیحضرت است، و چاره ای نیست. از نخست وزیر تا رئیس شهربانی و فرماندار قم همه می گویند فرمان مبارک است! می گویند جنایات مدرسۀ فیضیه به دستور ایشان است؛ به دستور اعلیحضرت مریضها را از مریضخانه بیرون کردند؛ دستور ایشان است که اگر در جواب حضرت آیت الله حکیم کاری انجام دهید، کماندوها و زنهای هرجایی را به منازل شماها بریزیم، و شماها را بکشیم و خانه هاتان را غارت کنیم؛ دستور اعلیحضرت است که بدون مجوز قانونی طلاب را بگیریم و به لباس سربازی درآوریم؛ دستور اعلیحضرت است که به دانشگاه بریزند و دانشجویان را بکوبند. مأمورین تمام قانون شکنیها را به شاه نسبت می دهند. اگر اینها صحیح است، باید فاتحۀ اسلام و ایران و قوانین را خواند! و اگر صحیح نیست، و اینها به دروغ جرمها و قانون شکنیها و اعمال غیرانسانی را به شاه نسبت می دهند، پس چرا ایشان از خود دفاع نمی کنند تا تکلیف مردم با دولت روشن شود و عمال جرم را بشناسند، و در موقع مناسب به سزای اعمال خود برسانند؟
کراراً تذکر داده ام که این دولت سوءنیت داشته و با احکام اسلام مخالف است. نمونه های آن یکی پس از دیگری ظاهر می شود. وزارت دادگستری دولت، با طرحهای خود و الغای اسلام و رجولیت از شرایط قضات، مخالفت خود را با احکام مسلّمۀ اسلام ظاهر کرد. از این به بعد باید در اَعراض و نفوس مسلمین، یهود و نصاری و دشمنان اسلام و مسلمین دخالت کنند. منطق این دولت و بعضی اعضای آن محو اسلام است. تا این دولت غاصب یاغی سر کار است، مسلمین روز خوش نخواهند دید.
من نمی دانم این همه بی فرهنگی و جنایات برای نفت قم است، و حوزۀ علمیه باید فدای نفت شود؟ یا برای اسرائیل است، و ما را مزاحم پیمان با اسرائیل در مقابل
دوَل اسلامی می دانند؟ در هر صورت ما باید نابود شویم؛ اسلام و احکام اسلام و فقهای اسلام باید فدا شوند. دستگاه جبار گمان کرده است با این اعمال غیرانسانی و فشارها می تواند ما را از مقصد خود، که جلوگیری از ظلم و خودسریها و قانون شکنیها و حفظ حقوق اسلام و ملت و برقراری عدالت اجتماعی که مقصد بزرگ اسلام است، منصرف کند. ما از سربازی فرزندان اسلام هراسی نداریم؛ بگذار جوانان ما به سربازخانه بروند و سربازان را تربیت کنند و سطح افکار آنها را بالا ببرند؛ بگذار در بین سربازان افراد روشن ضمیر و آزادمنشی باشند تا بلکه به خواست خداوند متعال ایران به آزادی و سربلندی نایل شود.
ما می دانیم که صاحب منصبان معظم ایران، درجه داران محترم، افراد نجیب ارتش، با ما در این مقاصد همراه و برای سرافرازی ایران فداکار هستند. من می دانم درجه دارانِ باوجدان راضی به این جنایات و وحشیگریها نیستند. من از فشارهایی که بر آنها وارد می شود مطلع و متأسفم. من به آنها برای نجات اسلام و ایران دست برادری می دهم. من می دانم قلب آنها از تسلیم در مقابل اسرائیل مضطرب است، و راضی نمی شوند ایران در زیر چکمۀ یهود پایمال شود.
من به سران ممالک اسلامی و دوَل عربی و غیر عربی اعلام می کنم: علمای اسلام و زعمای دین و ملت دیندار ایران و ارتش نجیب، با دولَ اسلامی برادر است و در منافع و مضار همدوش آنهاست؛ و از پیمان با اسرائیل، دشمن اسلام و دشمن ایران، متنفر و منزجر است. اینجانب این مطلب را به صراحت گفتم. بگذار عمال اسرائیلی به زندگی من خاتمه دهند.
مناسب است ملت مسلمان ـ در ایران و غیر ایران ـ روز چهلم فاجعۀ بزرگ اسلام یادی از مصیبتهای وارده بر اسلام و حوزه های اسلامی بکنند؛ و در صورتی که عمال دولت مانع نشوند، مجالس سوگواری داشته باشند و بر مسببین این فجایع نفرین کنند.
روح الله الموسوی الخمینی