نامه
زمان: 20 اسفند 1349 / 13 محرّم 1391
مکان: نجف
موضوع: تأکید برای آشتی دادن بین دو تن از یاران امام خمینی
مخاطب: خمینی، سید احمد
بسمه تعالی
13 محرّم 91
احمد عزیزم
ان شاءالله تعالی با سلامت و سعادت قرین باشید. مکتوبی از آقای صانعی رسید که خیلی مفصل بود و مطالبی نوشته بودند که در صورت صحت، در درجۀ ثانیه شما و ایشان مسئول هستید و مؤید هرج و مرج است. در هر صورت خوب است بین آقایان صلح و صفا باشد. شما جدیت کنید این دو نفر را اصلاح دهید که موجب نگرانی من بیش از این نشوند. آقای صانعی به مجرد توهّم اینکه آقای تهرانی چیزی به من نوشته اند مطالبی نوشته اند که موجب تأسف است؛ منتظرم خبر اصلاح آنها را بشنوم. من نمی دانم برای چه آقایان اختلاف دارند؛ این چند روز عمر مگر چه ارزشی دارد که انسان، دوستان را برنجاند؟! مگر جهات شرعیه در کار باشد و فقط برای خدا باشد، که مشکل است تحقق آن. به همۀ بچه ها سلام رسانید. حال من بحمدالله تعالی الآن خوب است. اگر شنیده اید کسالتی داشتم مهم نبوده و الآن کسالت ندارم؛ فقط ضعف پیری است که تا نرسی به آن نمی دانی چی است! والسلام.
پدرت
از آقای آقا سید موسی علوی مکتوبی داشتم؛ از وضع خودشان شکایت دارند. شما هر طور صلاح می دانید به ایشان هر ماه یا گاهی همراهی کنید.