نامه
زمان: 1351 هـ . ش . / 1392 هـ . ق .
مکان: نجف
موضوع: عدم موافقت با انتشار پیام روحانیون مبارز نجف
مخاطب: روحانی (زیارتی)، سید حمید
بسمه تعالی
در اصل مطلب نمی توانم عجالتاً نظری بدهم و نمی دانم چه تأثیری دارد. در محیطهایی که ایران را از ممالک اسلامی محسوب نمی دارند و هر چه به ملت ایران و شیعه ظلم شود شاید روا دارند و شاید این ملعون را فرستادۀ خدا برای سرکوبی ملت شیعه بدانند! لکن در صورتی که شماها صحیح می دانید، لازم است بعضی تذکرات:
1ـ اسم اشخاصِ معیّن به نظر صحیح نمی آید. می دانید در یک محیطِ آخوندی به یکی احترام کردن و از دیگری نام نبردن چه اثری دارد، مضافاً که شخص اول هر محیط را نمی شود به دست آورد، در این صورت موجب نگرانیها می شود.
2ـ در صفحۀ سه راجع به اصلاحات ارضی و آزادی زنها، علمای ایرانی را موافق قرار دادید و این نه به حَسَب واقع صحیح است و نه ذکر آن درست. باید اصلاح شود و از قضیۀ اصلاحات و آزادی اسم برده نشود.
3ـ راجع به قضایای اخیر چیزی نوشته شد.