چکیده
اندیشه حاکم بر نظام جمهوری اسلامی ایران که نشأت گرفته از امام خمینی (ره) میباشد ریشه در قرآن و اسلام ناب محمدی (ص) دارد. بر این اساس رویکرد و جهتگیری قرآن و منابع اصیل آن در مورد قدرت مبتنی بر ارزشهای دینی و استوار نمودن قدرت سیاسی بر پایههای اخلاق و انسانیت است. بر این اساس در نظام ما پذیرش مسئولیت نباید وسیلهای برای ارضای تمایلات نفسانی از قبیل مقامپرستی و شهرتطلبی باشد بلکه قبول مسئولیت به عنوان یک امانت الهی و ادای تکلیف و انجام وظیفه میباشد. از همین رو اتخاذ چنین نگرشی توسط مسئولان حوزه مسئولیتها را به صحنهای از جهاد فیسبیلالله برای آنها مبدل خواهد نمود. امام خمینی و امام خامنهای نیز نظام مقدس جمهوری اسلامی را یک نظام شایستهسالار معرفی کرده و شایستگیهای اخلاقی و مَنشی مسئولان را از محورهای لازم برای تصدی مناسب حکومتی توسط آنان به شمار میآورند. بدیهی است که متخلق بودن مسئولان به اخلاق اسلامی مورد تأکید امام خمینی و مقام معظم رهبری نه تنها باعث سعادت دنیا و آخرت آنان میشود بلکه موجب تقویت و تعالی اندیشه سیاسی حاکم بر نظارت نیز محسوب میگردد.
از سوی دیگر عدم التزام عملی بعضی از مسئولان به اندیشه اخلاقی امام خمینی و امام خامنهای سبب میشود که آنان دچار انواع آفتها و آسیبها و سوءاستفاده از قدرت شوند و در این صورت آنها به سبب مستی ناشی از قدرت نه تنها در ردیف ریزشهای نظام قرار میگیرند بلکه چه بسا هزینههایی را نیز بر نظام و انقلاب تحمیل نمایند. به همین علت توجه مستمر مسئولان به منظومه اخلاقی آن بزرگواران کاملاً ضروری میباشد.
فلذا با توجه به ضرورت تدوین و گسترش افکار و اندیشه اخلاقی امام خمینی و مقام معظم رهبری در زمینه اخلاق مسئولان محقق در این تحقیق اصول بنیادی اخلاق مسئولان، انواع خلقهای مسئولان و اخلاق فردی و مدیریتی مسئولان و اخلاق منفی مسئولان ... را از دیدگاه آن بزرگواران مورد بررسی و واکاوی قرار داده و در طول تحقیق سعی نموده که با برجسته نمودن آرا، اندیشهها و نقطهنظرات اخلاقی امام خمینی و مقام معظم رهبری در زمینه اخلاق حکومتداری و اخلاق مسئولان گامی در مسیر تعالی نظام مقدس جمهوری اسلامی و نوسازی معنوی جامعه بردارد.
پایان نامهاخلاق مسئولان در اندیشه امام خمینی (س) و امام خامنه ایصفحه 1