اندیشه های کلامی امام خمینی (س)

‏‏چکیده‏

‏‏آن‌چه در این رساله می‌آید، نظر امام خمینی درباره اصول پنجگانه دین و مذهب می‌باشد.‏

‏‏توحید: در این فصل ابتدا به ادله اثبات صانع اشاره می‌شود، و آن‌گاه به بحث درباره صفات واجب تعالی پرداخته می‌شود، حضرت امام قائلند که برای صفات الهی دو مرتبه وجود دارد: مرتبه ذات و مرتبه فعل‏

‏‏عدل: در فصل دوم که درباره عدل است، با طرح دو دیدگاه مهم در عدل الهی،‌ یعنی اشاعره و معتزله، نظر آنان رد شده، ادله‌ای در جهت ابطال آن دو اقامه می‌شود، سپس قول صحیح با تفصیل بیان می‌گردد و بعد از آن مسأله قضا و قدر طرح شده، و در بخش دوم فصل، با طرح شبهاتی که درباره عدل الهی به طور کلی مطرح شده، به آنها پاسخ داده می‌شود.‏

‏‏نبوت: در فصل سوم، نخست به بررسی مسائل نبوت عامه می‌پردازیم سپس از انگیزه ارسال انبیا و بعثت سخن به میان می‌آید، و عصمت انبیا از مقوله علم دانسته می‌شود اما نه علم به سرانجام طاعت و گناه، بلکه علم به عظمت و جلال الهی. در پایان نیز نبوت خاصه و مسائل مربوطه را از منظر امام راحل بررسی می‌کنیم.‏

‏‏امامت: در این فصل، ضمن بیان ضرورت امامت، برای اثبات امامت دلایلی آورده می‌شود. امام راحل با طرح وظیفه شیعیان در عصر غیبت، مسأله ولایت فقیه را به طور استدلالی بیان فرموده و با ادله ثابت کرده است. و در پایان ‌این فصل، بحثی را درباره شیعه و یکی از عقاید آن، یعنی تقیه متذکر می‌شویم.‏‎ ‎‏معاد: فصل پنجم در معاد است، که نخست به اثبات معاد پرداخته شده، سپس ضمن بیان تجرد روح و اقسام تجرد، اقسام تناسخ به جز تناسخ ملکوتی باطل شمرده شده، و به شبهات قائلان به تناسخ جواب داده می‌شود. آنگاه اشاره‌ای به مسأله مرگ شده،‌ و درباره مسائلی چون عالم برزخ، دنیا و آخرت معاد جسمانی و روحانی و قیامت سخن به میان می‌آید.‏

‏‎ ‎

‏‎

‎