این قامت بلند بزرگی، ای سرو بلند آزادی، ای آستان امن الهی، ای شوکت شرافت انسان، ای انیس و مفسر قرآن، ای اهل دلیل و برهان، ای مجاهد کون و مکان، ای فقیه زمان!

ای امام!

ای اصولی دوران ، ای عارف مهربان ، ای فیلسوف ژرف اندیش نحله ها ، ای زاهد بیداریها ، ای عالم عمل ، ای خمینی دلها ،

ای همنشین رازهای بسیجیان ، ای همنوا با نجوای سوته دلان ، ای سینه بزرگ رازهای نهان ، ای غم کشیده ستمدیدگان ، ای بابای صبور شاهدان ، ای همناله آه بیوه زنان ،

ای پدر ، ای پیر جماران ،

ای مونس تنهاییت ولی عصر ( عج ) ، ای در اشکهای شبانه ات یاد هجر او ، ای بیقرار آمدنش قرار تو ، ای یاراو ، ای یار او ، نائب بی مثال او ، مادر تو همه چیز را یافته ،

و در تو ما ، بی نیاز ، بنشسته بر ساحل ناز بودیم و خرامان خرامان دامن می کشیدیم و بر پدری و امامی تو می بالیدیم و بر سایه چتر تو آرام گرفته بودیم و از ثمرات درخت زندگی تو ، کوله بار ها اندوخته و ره توشه ها برداشته ایم.

ای لوح معارف وجود ، ای آینه دار ملکوت ، ما در صافی دل تو ، از انوار آسمان ، خیره مانده ایم و بر ظهور جلوه های تو حیرانیم که چگونه از میان غبار سالیان سال جمود ، رشحات معنوی قرآن را بر زبانهای مختلف خواندی و تعابیر دوباره به میدان آمده را جان دادی و بر سلیقه های مانده از اعصار گذشته تاختی و به پوییشان خواندی و بر عرفان دقیقه اهل بیت ، کوشیدی و آن را تعلیم مردمان ساختی .

ای مجتهد به اجتهاد زمانه ، تو از ثابتات دین نگذشتی و سنت را قوام بخشیدی و جواهر را ستودی و از دل آن فقه پویا را عیان ساختی .

ای مبدع زمان و مکان در اصل فقه ، چه زیبا بر این دو اصل ، بنای اجتهاد را گذاشتی و حوزه ها را به تحول خواندی و فرمودی « زمان و مکان دو عنصر تعیین کننده در اجتهادند . مسأله ای که در قدیم دارای حکمی بوده است ، به ظاهر همان مسأله در روابط حاکم بر سیاست و اجتماع و اقتصاد یک نظام ، ممکن است حکم جدیدی پیدا کند . بدان معنی که با شناخت دقیق روابط اقتصادی و اجتماعی و سیاسی ، همان موضوع اول که از نظر ظاهر با قدیم فرقی نکرده است ، واقعاٌ موضوع جدیدی شده است که قهراٌ حکم جدیدی می طلبد. » ( از پیام امام به مراجع و حوزه ها ، اسفند 67 ) ، تا ما در شناخت ظاهر خویش از اسلام در نمانیم و به مدد دین خداوند ، راههای جدید سعادت را جسته و احکام خداوند را محدود به عصری خاص نکنیم .

ای حاکم دلها ، ای آشنا به حیلت و مکرها ، ای بصیر ، ای عالم به کیفیت برخوردها ، تو اجتهاد را یک بار دیگر معنا بخشیدی و آن را از چنبره در خود فرو غلتیدن در آوردی و شناخت سیاستها ، و درک موقعیتها و نقاط قوت و ضعفهای اقطاب جهان را از ویژگیهای مجتهد خواندی و توجه به موضوعات مورد ابتلای مردم را گوشزد کردی و از تقسیم انقال و ثروتهای عمومی و نحوه برداشت آن پرده برداشتی . از مسائل پیچیده پول ، ارز ، بانکداری در تجارت داخلی و خارجی گفتی . از مسائل فرهنگی و برخورد با هنر ، عکاسی ، نقاشی ، مجسمه سازی ، موسیقی ، تئاتر ، خوشنویسی و از حفظ محیط زیست ، از سالم سازی طبیعت ، از موالید ، از حل معضلات طبی ، از حقوق مردم و حق بین الملل و از هزاران مسأله مورد ابتلای مردم و حکومت ، از مجتهد واقعی و از فلسفه علمی تمامی فقه در تمامی زوایای زندگی بشر ، از شطرنج ، از سینما ، از تصویر و از هر آنچه که امروز از پس کشفیات بشر می آید گفتی و از مقدس نماها نترسیدی و ندا سردادی که « سعی کنید تنها خدا را در نظر بگیرید و تحت تأثیر مقدس نماها و آخوندهای بیسواد واقع نشوید » ( از پیام امام به حجاج در سال 1366 ) .

ای امام ، ای انقلابی تام و تمام ، ما در پی انقلاب تو به آزادی و آزادگی رسیده ایم و از پی انقلاب بزرگ اصولی ات ، نگاهی دیگر به فقه انداخته ایم و می خواهیم در فقه تو اندیشه را به آزادی و آزادگی رسانیم و جوهره دین جدت را به تغییرات تمدن و فراتر از تمدن بریزیم و جانی همچون جان تو بیابیم و سماع مستانه را بر جهانیان ارزانی بداریم تا آنان نیز هلهله کنان رخت شادی بر تن کنند و بر آسایش دو جهان ، نوای شیدایی زنند .

ای امام ما همه در تلاشیم تا بر جلوه تازه ای که تو به دین اسلام دادی ، غباری ننشیند و این آیینه تو همیشه صافی تو را داشته باشد ، لکن غبار زمان ، تنها به مدد انفاس رحمانی تو رنگ می بازد و هر روز از آیینه تو ، جلوه ای دیگر می تاباند . از همین رو ای امام ما را از مدد نفس غیبی خود بی نصیب نفرما تا مگر به کرم تو ما غبار صافی تو نباشیم .

. انتهای پیام /*