به طور کلی پس از پیروزی انقلاب اسلامی سه گفتمان عمده درباره صدور انقلاب مطرح گردید:
گفتمان ملی گراها که مخالف صدور انقلاب بودند، گفتمان تندرو ها که با شعار "اسلام مرزی نمی شناسد" در پی صدور فیزیکی و نظامی انقلاب بوده اند و گفتمان امام خمینی (س) که عناصری از دو گفتمان دیگر را در بر داشته ولی متفاوت از این دو گفتمان می باشد. با استقرار انقلاب و شکل گیری نهاد های انقلابی، گفتمان حضرت امام خمینی(س) توانست دو گفتمان دیگر را در مجادله گفتمانی پشت سر گذاشته و هژمونی(برتری) خود را به اثبات برساند.
اگر از یک نظر کلی به مفهوم صدور انقلاب بپردازیم معنا و مفهوم چندگانه ای برای صدور انقلاب در معنای آگاهی بخشی، رهایی بخشی و استمرار انقلاب می توان قائل شد. طرفداران دیدگاه آگاهی بخشی معتقدند رسالت جمهوری اسلامی ایران به عنوان نظام سیاسی برآمده از انقلاب اسلامی، آماده کردن و بیدار ساختن توده های مسلمان و مستضعف جهان از وضعیت ناعادلانه استضعاف ناخواسته و ناخودآگاه است.
در معنای رهایی بخشی علاوه بر آگاهی بخشی به رهایی ملت های دیگر از قید و بندهای استبداد داخلی و استعمار و استکبار جهانی به وسیله بسیج مستضعفین و حمایت نظامی و غیر نظامی مدنظر می باشد.
در مفهوم "انقلاب مستمر" آگاه سازی و آزادی بخشی لازمه و مقدمه برپایی انقلاب اسلامی در جوامع مستضعف می باشد. در این تعریف صدور انقلاب به معنای شیوع و ترویج اهداف، آرمان ها، آموزه ها و گفتمان انقلاب اسلامی به مردمان و ملل مشتاق با توجه به بیانات امام خمینی(س) در برهه های مختلف زمانی و مکانی می باشد. هرکدام از این چهار بخش از صدور انقلاب در کلام امام خمینی (س) مورد نظر بوده اند.
در تقسیم بندی دیگری مقوله صدور انقلاب از نظر استراتژی ها و ابزار، به دو دسته مسالمت آمیز و روش قهر آمیز دسته بندی شده است و با بررسی بیانات امام خمینی(س) می توان به این نتیجه رسید که ایشان بیشتر بر ابزار مسالمت آمیز صدور انقلاب نظر داشته اند. به طور کلی در بیانات امام خمینی(س) چنان بر می آید که آن حضرت در بحث توسعه و صدور انقلاب اسلامی از راه های فرهنگی و تبلیغی و ارائه ارزش های اسلامی و آگاهی بخشی به مستضعفان و مسلمانان تحت ستم بدون دخالت مستقیم و روش فیزیکی در امور سایر کشورها اعتقاد داشته اند.
اندیشه های والای آن حضرت در رابطه با جنبه های مختلف پیرامون مساله صدور انقلاب اسلامی در تبیان صدور انقلاب از دیدگاه امام خمینی (س) قابل مطالعه و بررسی است.