‏در دیدگاه امام حجاب یکی از واجبات شرعی است، و اسلام برای آن حد و حدودی قرار داده است، و از نظر ایشان، نیز همان حد و حدود وجود دارد، و زن و مرد مسلمان، باید آن را رعایت کنند، و زن مسلمان باید خود را از نامحرم بپوشاند و نکاتی را در رابطه با نامحرمان رعایت کند.‏

‏امام در سال های نخست پیروزی انقلاب اسلامی خواستار شدند در اداره‌ها و ... زن های مسلمان که می‌روند کار کنند، رعایت حدود حجاب اسلامی را بنمایند و .... .‏

‏ ‏

C:\Users\v.safari\Desktop\حجاب.jpeg

‏پس از روشن شدن این مطلب، پرسشگر ما می‌پرسد آیا اندیشه امام در مسأله حجاب در زمان کنونی پیاده می‌شود یا نه؟‏

‏البته این پرسش نکته ای را در بردارد، و آن کلمه «اندیشه» است، چرا که نمی‌ پرسد، فتوای امام، پیاده می‌شود یا نه؟ شاید منظور دیگری دارد.‏

‏شاید می ‌خواهند بگویند، اندیشه امام در حجاب، یعنی در جامعه اسلامی، در محیط کار و خیابان و دانشگاه و .... پیاده می شود یا خیر؟ باید محیط ما سرشار از تلاش و کوشش و فعالیت باشد، و زن و مرد در کنار هم، فعالیت کنند، نظرها و فکرها به سمت و سوی فعالیت اجتماعی و ... باشد، در محیطی سالم و به دور از شهوت و ... باشد، جایگاه شهوت در کلاس درس و دانشگاه و محل کار و خیابان نیست، جامعه و محیط آن نباید جایگاهی برای چنین کارهایی باشد و آیا جامعه ما چنین است؟‏


‏آیا ما توانسته‌ایم محیط های مختلف جامعه ‌‌مان را به محیط های سالمی تبدیل کنیم که رفت و آمد و برخورد و گفت و گو و نگاه و... مردم ما در آن به شهوت نباشد.‏


C:\Users\v.safari\Desktop\امام-خمینی-و-حجاب.jpg

‏ ‏

‏و این مهم فراهم نمی‌شود، مگر اینکه نگاه فرهنگی ما تغییر کند. چنانکه به تعبیر قرآن « غضّ بصر» فروهشتن است، و معنای آن چنین است که چشم ما به دنبال نگاه های به قصد لذت نباشد، همان طور که در آیه «حفظ فُرج» آمده است، یعنی ذهن ما به دنبال بهره ‌وری از جنس مخالف نباشد، مرد به زن و زن به مرد برای لذت بردن نگاه نکنند، خود را برای فریفتن و جذب یکدیگر نیارایند، هر چند مسأله جنسی یک نیاز است و صد البته یک نیاز طبیعی است، مانند خوردن و اَشامیدن، یک نیاز است، آیا برای خوردن و آشامیدن، باید هر جور خورد و نان هر کسی را از دست او گرفت و خورد...، و یا راه کار دیگری وجود دارد، و در این موضوع نیز باید ذکر و فکر ما بر این باشد که این نیاز باید در چارچوب خودش برآورده شود، و نباید محیط های مختلف جامعه برای این کار باشد، شاید پرسشگر ما می‌ خواهد این را بگوید. خلاصه باید بگوییم:


اگر مراد پرسشگر این است که آیا حد و حدود حجاب اسلامی مطابق فتوای امام در جامعه رعایت می‌ شود باید بگوییم نه، و اگر مراد این است که آیا سطح رشد فکری و فرهنگی در جامعه به آن حد رسیده است که به این مقوله و اساساً به زن به عنوان کالا نگاه نشود، باز هم جواب منفی است، و در این زمینه کار نکرده زیاد داریم.‏


‎‎‏اما راه تحقق این اندیشه و یا آن فتوای فقهی چیست و در این راستا ما چه باید بکنیم و چه نباید بکنیم، که این دو که همراه هم است، فراهم شود، سخن دیگری است، که پرسش آن را نمی‌ خواهد و البته به سادگی هم فراهم شدن آن ممکن نیست.‏

. انتهای پیام /*