تأکیدات ایشان بر ضرورت حفظ فرهنگ و هویت ما که در اکثر سخنرانی‌ها و نوشته‌هایشان آشکار است، محدود به سخنرانی و نوشتن نمی‌شود، بلکه بیش از هر چیز در عمل و رفتار ایشان آشکار بود. به همین دلیل برخی از تحلیل‌گران اجتماعی، انقلاب اسلامی را به منزله‌ی ظرفی برای بازگشت به هویت اصیل دانسته‌اند که امام (س) توانست چنین هویتی را فعلیت بخشد. در این میان مواجهه‌ی ایشان با خرافه‌پرستی و رسوم بی‌منطق بیش از سایر امور برجسته است. آنچه این روزها از رواج خرافه در جامعه ایران می‌بینید، نه تنها تناسبی با خواست و عقاید ایشان ندارد، بلکه در نقطه‌ی مقابل آن نیز است. در مورد رفتار ایشان در برابر این خرافات سخنان زیادی گفته شده است. برخی از اماکن زیارتی غیر معتبر را که این روزها از سوی گروهی ترویج می‌شوند، ایشان حتی نپذیرفتند که در آنجا حضور یافته و دو رکعت نماز مستحبی بخوانند تا مبادا به منزله‌ی تأیید ادعاهای غیر مستند برای این اماکن باشد، زیرا فکر می‌کردند، چنین رفتاری ممکن است سبب ترویج خرافه شود. بارها پیش آمد که عده‌ای از علاقه مندان، افرادی را که معتمدین معتقد بودند با امام زمان (عج) تماس دارند، به حضورشان معرفی می‌کردند، اما ایشان هیچگاه حاضر به پذیرش این افراد نشدند. برخلاف تصور دیگران که برای تصمیمات ایشان معیارهایی غیر از منطق عادی و عقل عرفی بر‌می‌شمردند، ایشان همواره آن را رد می‌کردند و تصمیم‌های خود را برمبنای عقلانی و منطقی اخذ و تبیین می‌کردند.
.
انتهای پیام /*