بی تردید سئوال فوق باید مسبوق به این سابقه باشد که آقای دکتر یزدی در این مورد ادعا داشته که پیشنهاد از سوی ایشان بوده است. همچنین عده ای چنین پیشنهادی را به مرحوم آیت الله منتظری نسبت می دهند. ادعای دیگری نیز مطرح می باشد از جمله اینکه اصل پیشنهاد را شهید مطهری دادند و یا مرحوم آیت الله طالقانی... بخشهایی از این ادعاها می تواند درست باشد. چرا که قبل از انقلاب هم آیت الله منتظری و هم آقای دکتر یزدی و بسیاری از شخصیت های سیاسی و مذهبی دیگر نسبت به مواضع امام خمینی(ره) در مورد اسرائیل همسویی نشان می دادند و پس از انقلاب و تاسیس نظام مبتنی بر جمهوری اسلامی، موضوع وحدت جهان اسلام نیز جزو امور راهبردی این نظام قرار گرفت. همچنین مبارزه با رژیم اشغالگر قدس که از ابتدای نهضت در همان سال 42 در بیانات امام خمینی تبلور روشنی داشت، موجب شد افرادی که با موضوعات سیاست بین الملل آشنایی بیشتر داشتند، هم به راههای تعقیب وحدت جهان اسلام بیندیشند و هم راهکارهایی هم جهت با وحدت را برای مبارزه با اسرائیل مد نظر قدر دهند. لذا پیشنهادهای زیادی مطرح میشد که چون در آن زمان آیتالله منتظری به عنوان یکی از شاگردان مبرز امام خمینی(ره) در جامعه مطرح بود، بسیاری از پیشنهادات به ایشان منتقل میگردید. یکی از آن پیشنهادات اختصاص دادن یک روز به نام فلسطین بود. موضوع در وزارت امور خارجه نیز به بحث رفت و کارشناسان وزارت امور خارجه پیرامون ابعاد این موضوع تبادل نظر کردند. به جهت آنکه قبلاً در جهان عرب روزی با عنوان معرکه کرامه نامگذاری شده بود ولی ماهیت عربی و منطقه ای داشت، نظرات بر این محور قرار گرفت که اولاً نام چنین روزی روز قدس باشد تا ماهیت دینی نیز بیابد. همچنین ماه رمضان نیز از این وجه پیشنهاد شد که کل مسلمانان در مورد وجوب روزه در این ماه وحدت نظر دارند. اما اینکه روز قدس در چه روزی از این ماه باشد، مثلاً یکی از روزهای متصل به لیالی قدر و یا عید فطر؟ این موضوع کارشناسی شد و نتیجه آن که جمعه آخر ماه رمضان می تواند کمترین اختلاف را در برگزاری مراسم روز قدس در کل جهان اسلام ایجاد کند. نظر به آنکه آقای دکتر یزدی آن زمان وزیر خارجه بود و نتیجه کار کارشناسی را به حضرت امام(ره) منتقل نمود که البته خود نیز در جلسات شرکت کرده و نظرات قابل توجهی ارائه داده بود، می تواند ادعا کند که در زمان تصدی او چنین پیشنهادی مطرح گردید اما مشکلی که آقای دکتر ابراهیم یزدی با آن مواجه می باشد اینکه باید ادعای اینکه آیت الله منتظری چنین پیشنهادی را مطرح کرده بود، با دلائل روشن نفی نماید. به هر حال اختصاص دادن یک روز بنام قدس وقتی در جهان اسلام اعتبار می یافت که از سوی شخصیتی مطرح گردد که هم مقبولیت عام داشته باشد و هم از شهرت کافی برخوردار و هم قبلاً مواضع ایشان در مورد رژیم اشغالگر روشن و بدون ابهام باشد که طبیعی بود جز امام خمینی(ره) کسی چنین شانیتی نداشت. ضمن آنکه امام خمینی(ره) پس از آن پیام که در 16 مرداد 1358 مطابق با 13 رمضان 1399 صادر نمودند، در 25 مرداد یک سخنرانی نیز داشتند که پس از بسم الله اینگونه آغاز شد: روز قدس یک روز جهانی است. روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است... سه نکته: - برخی ارادتمندان حضرت امام(ره) تصور میکنند اگر فرد یا افرادی پیشنهادی ارائه دهند و ایشان آن را مورد پذیرش قراردهند، دون شان رهبر بزرگ انقلاب است. حال آنکه از خصوصیات یک رهبر مردمی این است که سخنگوی ضمیر مردم باشد و پیشنهادات آنها را تکمیل کرده و از اعتبار خود مایه بگذارد و آن پیشنهاد را در سطحی وسیع معتبر سازد. - اینکه کسانی توقع داشته باشند که رهبر انقلاب در پیامی که به مسلمانان جهان داده، از کسانی که در مورد آن نظرات کارشناسی ارائه دادهاند نیز نام ببرد، تعجببرانگیز است. چرا که چنین کاری اعتبار آن پیام را خدشهدار میسازد. - نظر به آنکه نامگذاری روز قدس توسط امام خیمینی(ره) در زمان فعالیت شورای انقلاب بوده و نیز اعضای هیئت دولت موقت مرحوم مهندس بازرگان با آن موافقت کامل داشته، همچنین آیت الله منتظری نیز در مورد آن اظهار نظرهای همسو نموده، لذا هر کس ادعا کند که اصل آن، پیشنهاد خودشان بوده، جای اظهار خوشوقتی است، چرا که حتی آقای کلیم صدیقی رهبر مسلمانان انگلیس نیز گفت: گویی تمام پیامهای امام خمینی که به کل مسلمین جهان ارسال میشد، بازتاب آرزوها و پژواک خواستههای خود مسلمانان جهان بود.

. انتهای پیام /*