چون رسم و سیره امام این نبود که از منزل خارج بشوند مرحوم حاج سید احمدآقا به جای ایشان برای دلجویی و رسیدگی و سرکشی به دیدار بعضی از افراد میرفتند و به جای امام از آنها احوالپرسی میکردند. اگر کمکی لازم بود میکردند، و اگر مشکلی داشتند برطرف مینمودند. پیامهای امام به مسئولین از قول ایشان به گوش مسئولین میرسید. بعضاً پیامهای امام را به مناسبتهای مختلف در مجامعی که تشکیل میشد قرائت مینمود. در دورانی که همه توقع داشتند امام را ببینند و مشکلاتشان را با ایشان در میان بگذارند و رهنمودی بخواهند و در مواردی که بعضی نمیتوانستند برخی مسائل را مستقیماً با امام در میان بگذارند، ایشان با سعه صدر بینظیری آماده شنیدن مطالب اشخاص بود. مسائل را به دقت پیگیری میکرد و پیگیر پاسخ به خواستههای مردم هم بود. هر موضوعی که به امام مرتبط و مربوط میشد از طریق ایشان حل و فصل میشد. به این جهت است که میتوان گفت در این سالها وظیفه بسیار سنگینی درکنار امام داشتند.
وظیفه شناسی، علاقه به امام، اطاعت و فرمانبرداری بیچون و چرا از امام، امین بودن در انتقال پیامهای امام به مسئولین و عدم دخالت رای و نظر و سلیقه شخصی خود در انتقال مواضع امام به آنان از ویژگیهای
دائمی مرحوم حاج سید احمدآقای خمینی بود که ایشان را محبوب امام نموده بود. امام ایشان را بسیار دوست داشت و به ایشان بسیار علاقهمند بودند و از کارهایشان رضایت کامل داشتند. خداوند ایشان را رحمت کند که تا آخر عمر مطیع اوامر پدر و تسلیم در برابر گفتههای مادرشان بودند. برای مرحوم حاج احمدآقا جلب رضایت مادر کمتر از جلب رضایت پدرشان نبود.