این سوال را یکی از دوستان حزب‌الله از من پرسید البته من نظر خودم را
بر مبنای سال‌ها کار در جوار حضرت امام و دیده‌ها و شنیده‌ها در مورد سیره ایشان می‌گویم.
به نظر من امام از وضع کشور و مشکلات مردم کاملا خبر داشتند. شاهد گفته‌هایم کلیه سخنرانی‌های ایشان از اول انقلاب تا زمان ارتحال ملکوتی اوست. روزی نیست که امام در ملاقات‌هایشان عموماً یا خصوصاً، راجع به مردم صحبت نکرده باشند. ملاقات‌های امام همواره با قشرهای مختلف مردم برقرار بود. ایشان اخبار مربوط را به غیر از مسئولین و نماینده‌هایی که داشتند و یا از طریق مطالعه مستمر رسانه‌های عمومی روزنامه‌ها، و گوش دادن به اخبار رادیو، تلویزیون و رادیوهای بیگانه دریافت می‌کردند. امام انواع و اقسام روزنامه‌ها و مجلات داخلی و خارجی را می‌دیدند. در فاجعه شهادت شهید مظلوم دکتر بهشتی در هفتم تیرماه 1360 وقتی اعضای دفتر فقط چند ساعت خواستند امام دیرتر متوجه این ماجرا شوند، موفق نشدند چون امام از رادیوهای خارجی این واقعه را شنیده بودند. امام کاملا در جریان تمام مشکلات کشور بودند و از مسائلی نظیر کمبود کالاها با خبر بودند. ایشان در ملاقات‌هایی که مسئولین با او داشتند مشکلات کلان کشور را با آنها در میان می‌گذاشتند تا در مورد آن تصمیم‌گیری شود. مثلا یک بار که در دولت مهندس میرحسین موسوی کامیون‌داران اعتصاب کرده و از بنادر بارها را به نقاط مختلف کشور حمل نمی‌کردند امام ضمن توصیه‌ای به نخست‌وزیر به او گفتند: شما چرا از کامیون‌داران مؤمن استفاده نمی‌کنید تا این مشکل برطرف شود.
اطلاعات و اخبار مختلف کشور از راه‌های مختلف به امام می‌رسید.
حضرت امام به فرزند دلبندشان، حاج احمدآقا که روحش شاد باد مسئولیت داده بودند که به صورت ناشناس به میان مردم بروند و اطلاعات و اخبار و نظرات و انتقادات و مشکلات عامه مردم را خدمت ایشان بیاورند، ایشان هم این زحمت را می‌کشیدند و گاه با یک دستگاه تاکسی با راننده با لباس مبدل و به طور ناشناس در سطح شهر می‌رفتند تا از مشکلات مردم کسب اطلاع نمایند و درد دل مردم را به امام انتقال دهند. وضعیت کشور از راه‌های مختلف به امام گزارش می‌شد. علاوه بر فرزند امام، دیگرانی هم بودند که به صورت ناشناس از سوی ایشان به میان مردم و حتی به میان رزمندگان می‌رفتند و اطلاعات لازم را جهت ارائه به امام تهیه می‌کردند. واقعیت این است که کانال‌های اطلاعاتی امام درباره جنگ و امور کشور فقط به گزارشات رسمی مسئولین خلاصه و محدود نمی‌گردید. امام کانال‌های کسب خبر متعددی داشتند.