فصل دوم: فلسفه عزاداری و روضه خوانی
توصیه به خطبا و نوحه سرایان و عزاداران
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)

زمان (شمسی) : 1385

زبان اثر : فارسی

توصیه به خطبا و نوحه سرایان و عزاداران

‏ ‏

توصیه به خطبا و نوحه سرایان و عزاداران

‏ ‏

‏لازم است در نوحه ها و اشعار مرثیه و اشعار ثنای از ائمۀ حق ـ علیهم‏‎ ‎‏سلام الله ـ به طور کوبنده فجایع و ستمگریهای ستمگران هر عصر و مصر‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 93

‏یادآوری شود؛ و در این عصر که عصر مظلومیت جهان اسلام به دست‏‎ ‎‏امریکا و شوروی و سایر وابستگان به آنان و از آن جمله آل سعود، این‏‎ ‎‏خائنین به حرم بزرگ الهی ـ لعنة الله و ملائکته و رسله علیهم ـ است به طور‏‎ ‎‏کوبنده یادآوری و لعن و نفرین شود.(139)‏

15 / 3 / 68 

*  *  *

‏ ‏

‏اهل منبر ـ ایدهم الله تعالی ـ کوشش کنند در اینکه مردم را سوق بدهند به‏‎ ‎‏مسائل اسلامی و مسائل سیاسی ـ اسلامی، مسائل اجتماعی ـ اسلامی و‏‎ ‎‏روضه را دست از آن بر ندارید که ما با روضه زنده هستیم.(140)‏

4 / 8 / 59 

*  *  *

‏ ‏

‏گویندگان پس از اینکه مسائل روز را گفتند، روضه را همان طور که سابق‏‎ ‎‏می خواندند و مرثیه را همان طور که سابق می خواندند، بخوانند و مردم را‏‎ ‎‏مهیا کنند برای فداکاری.(141)‏

4 / 8 / 60 

*  *  *

‏ ‏

‏در آخر منبر روضه را بخوانند و زیاد بخوانند؛ دو کلمه نباشد. همان‏‎ ‎‏طوری که در سابق عمل می شد، روضه خوانی بشود، مرثیه گفته بشود،‏‎ ‎‏شعر و نثر در فضایل اهل بیت و در مصائب آنها گفته بشود تا این مردم مهیا‏‎ ‎‏باشند؛ در صحنه باشند، بدانند که ائمۀ ما تمام عمرشان را صرف برای‏

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 94

‏ترویج اسلام کردند، اگر آنها یک سازش می خواستند بکنند، همۀ جهات‏‎ ‎‏مادی برایشان مهیا بود، لکن خودشان را فدای اسلام کردند و با‏‎ ‎‏ستمکاران سازش نکردند.(142)‏

4 / 8 / 60 

*  *  *

‏ ‏

‏اینجا باید یک سخنی هم در خصوص عزاداری و مجالسی که به نام‏‎ ‎‏حسین بن علی به پا می شود بگوییم ما و هیچ یک از دینداران نمی گوییم‏‎ ‎‏که با این اسم هر کس هر کاری می کند خوب است چه بسا علمای بزرگ و‏‎ ‎‏دانشمندان بسیاری از این کارها را ناروا دانسته و به نوبت خود از آن‏‎ ‎‏جلوگیری کردند چنانچه همه می دانیم که در بیست و چند سال پیش از‏‎ ‎‏این عالم عامل بزرگوار مرحوم حاج شیخ عبدالکریم‏‎[1]‎‏ که از بزرگترین‏‎ ‎‏روحانیون شیعه بود در قم شبیه خوانی را منع کرد و یکی از مجالس بسیار‏‎ ‎‏بزرگ را مبدل به روضه خوانی کرد و روحانیین و دانشمندان دیگر هم‏‎ ‎‏چیزهائی که برخلاف دستور دین بوده منع کرده و می کنند.(143)‏

*  *  *


کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 95

‏باید بدانید که اگر بخواهید نهضت شما محفوظ بماند، باید این سنت ها را‏‎ ‎‏حفظ کنید. البته اگر چنانچه یک چیزهای ناروایی بوده است سابق و‏‎ ‎‏دست اشخاص بی اطلاع از مسائل اسلام بوده، آنهاباید یک قدری تصفیه‏‎ ‎‏بشود لکن عزاداری به همان قوت خودش باید باقی بماند.(144)‏

‏ ‏

*  *  *

‏ ‏

‏این دستجات با آن عظمت ـ البته جهات غیرشرعی اش باید حساب‏‎ ‎‏بشود، باید جهات شرعی محفوظ بماند ـ این دستجات با آن عظمت، با‏‎ ‎‏آن محتوا همه جا ‏‏[‏‏راه می افتند‏‏]‏‏ کی می تواند یک چنین اجتماعی درست‏‎ ‎‏کند.(145)‏

29 / 8 / 58 

*  *  *

‎ ‎

کتابقیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی (س)صفحه 96

  • )) آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی (1276ـ1355 ه .ق.) از فقیهان بزرگ و مراجع تقلید شیعه در قرن چهارده هجری است. وی پس از تحصیلات مقدماتی به نجف و سامرا سفرکرد و در آنجا از درس استادانی چون: میرزای بزرگ شیرازی، میرزا محمدتقی شیرازی، آخوند خراسانی، سید کاظم یزدی و سیدمحمد اصفهانی فشارکی بهره گرفت. در سال 1332 ه .ق. به اراک آمد و در سال 1340 ه .ق. به قم مشرف گردید و به اصرار بزرگان آن سامان و پس از استخاره در آنجا رحل اقامت افکند و حوزه علمیۀ قم را تأسیس کرد. در حوزۀ درس ایشان عالمانی بزرگ تربیت شدند که حضرت امام خمینی(س) در صدر آنان جای دارند. از آثار اوست: دررالفوائد در اصول، الصلوة، النکاح، الرضاع و المواریث در فقه.