سرکوب و حمله به دانشگاه
حمله به مراکز دانش
تاخت و تاز به دانشگاه جز خدمت به اجانب چه نتیجه داشت؟ آنها نمی خواهند قرآن کریم و احکام آن حاکم بر ملل اسلامی باشد تا ذخایر آنها را به یغما ببرند و کسی حرفی نزند و در عوض آنها را مصونیت دهد؛ آنها نمی خواهند ما در بین ملت آزاد باشیم و گویندگان ما آزاد باشند و شماها مع الاسف مأمور اجرا هستید؛ مأمور چشم و گوش بسته؛ مأمور بی چون و چرا. حوزه های علمیه، سپاه دانش و اخلاق و درستی بوده و هست به معنای واقعی؛ نه گزافه و صرف تبلیغ. شماها اگر دانش دوست هستید، چرا حملۀ وحشیانه به مراکز دانش می کنید؟ چرا مدرسۀ فیضیه و دانشگاه را به خاک و خون می کشید؟ چرا محصلین علوم دینیه را یک روز راحت نمی گذارید؟ چرا با دانشجویان در خارج و داخل این نحو معامله می کنید؟(143)
26 / 1 / 46
* * *
حمله به دانشگاه با بهانه های واهی
مبارزه با علم و فرهنگ با شدت هر چه بیشتر ادامه دارد و می خواهند ملت بدبخت را به دستور استعمارگران عقب مانده نگه دارند. با ادعای اسلام و تظاهر به مسلمانی کمر به نابودی اسلام بسته و احکام مقدسۀ قرآن را یکی پس از دیگری محو و نابود می کنند. علمای اعلام و محصلین علوم اسلامی در تحت فشار عمال استعمار دست و پا می زنند.
کتابدانشگاه و دانشگاهیان از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 99
مدارس علوم دینیه، مساجد و محافل اسلامی را می خواهند قبضه کنند و این برنامه را مقداری عملی کرده اند. با بهانه های بی اساس به دانشگاهها حمله می کنند و جوانان ارجمند را از دانشگاه به زندان و سربازخانه می کشانند. حوادث اخیر دانشگاههای ایران و یورش وحشیانه و بی رحمانۀ دستگاه جبار به دانشجویان، سخت ما را متأسف ساخته. این روش غیرانسانی نمونۀ دیگری از نقشه های استعمارگران برای سرکوبی دانشگاهها و دانشجویان می باشد. من این اعمال چنگیزی و قرون وسطایی را شدیداً تقبیح می کنم؛ و اطمینان دارم که دانشجویان غیور وطنخواه هرگز عقب نشینی نکرده تسلیم نخواهند شد.(144)
بهمن 1349
* * *
سرکوب و سلب مصونیت از دانشگاهیان
بایـد به اسم «مـأموریت برای وطنم»، ایـن وطن به حـال خرابی و عقب افتـادگی بـاقی باشد و اسلام کـه تنهـا پنـاهگاه ایـن ملت و سد راه اجـانب است شکسته شود. گویی مأمور است که طبقۀ جوان روشن را چه روحانی و چه دانشگاهی سرکوب کند؛ مأمور است که مدارس دینی را هتک و علمای اسلام را حبس و زجر کند؛ مأمور است مقدسات کشور را به دست اسرائیل و مربیان آن بدهد؛ مأمور است که سرمایه گذاران خارجی را به باقیماندۀ ثروت کشور مسلط کند؛ مأمور است که موجبات فحشا را با هر صورت اشاعه دهد و هتک نوامیس قرآن کند؛ مأمور است که مستشاران خارجی و کارمندان آنان را مصونیت دهد و از ملت و روحانیون و دانشمندان و دانشجویان سلب مصونیت نماید.(145)
20 / 6 / 51
* * *
کتابدانشگاه و دانشگاهیان از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 100
هجوم به مراکز علمی
تأسف از سرکوب کردن ملت مظلوم، و هجوم به دانشگاههای سراسر کشور. تأسف از واقعۀ جانسوز هفده خرداد (54) مدرسۀ فیضیه و دارالشفاء ـ که واقعۀ قتل عام 15 خرداد 42 را زنده کرد ـ و یورش بی رحمانه و مسلحانۀ عمال استعمار بر مدارس دینی که جز با علم و فقه اسلام و دفاع از قرآن کریم و احکام سازندۀ اسلام سر و کاری ندارند، و شکستن سر و دستها و در و پنجره ها و کوبیدن تا سرحد مرگ و پرتاب کردن جوانان بی پناه را از پشت بامها (به جرم اظهار عقیده برخلاف حزب شاهی...).(146)
20 / 4 / 54
* * *
اختناق پلیسی در دانشگاه
اگر دانشگاه ما یک دانشگاه صحیحی بود، این جوانهای ما که در دانشگاه می خواهند یک حرف حقی را بزنند، با پلیس خفه شان نمی کردند. دختر را می زنند، پسر را می زنند، جوان را می زنند، حبس می کنند، چه می کنند! خوب برای این است که دانشگاه ما استقلالی ندارد. دانشگاهْ ما نداریم. دانشگاهی که یک نفر آدم بر آن حکومت کند، این دانشگاه نمی شود. محیط علم باید محیط آزاد باشد.(147)
دی 1356
* * *
سرکوب دانشجویان
دانشگاههای ما نیمی از سال بسته است و طلاب و دانشجویان ما هر سال چندیـن بار مضـروب و مجـروح می گردنـد و به زنـدان افکنده می شوند.(148)
4 / 2 / 57
کتابدانشگاه و دانشگاهیان از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 101
بی احترامی به فرهنگ
فرهنگ پیش اینها احترام دارد؟ و اگر فرهنگ پیش اینها احترام دارد، چرا این مدارس ایران تعطیل و نیمه تعطیل است؟ و چرا استادهای دانشگاه از درس گفتن کنار می زنند؟ برای اینکه محیط دانشگاه را دولت نمی گذارد آرام باشد. چه کردند این دانشجوها که باید محروم باشند؟ چه احترامی اینها برای فرهنگ قائل هستند؟(149)
10 / 3 / 57
* * *
محیط ناآرام
دانشگاههایمان را هم که به آن صورت در آورده اند؛ نمی گذارند یک تحصیل صحیحی بکنند. از بس که اینها فشار آوردند، از بس که [هجمه] کردند، الآن نه حوزه های علمیۀ ما تحصیل می توانند بکنند، نه دانشگاه. دانشگاه همیشه در حال اعتصاب؛ یک سال [است ]می بینید که در حال اعتصابند اینها. کار نمی توانند بکنند؛ نمی گذارند؛ یا می ریزند توی آن، زن و مردش را می زنند و عرض می کنم، زخمی می کنند؛ یا می گیرند می برند در حبسها. توی مدرسه های ما هم همین طور. آنها می ریزند توی آن، هر کاری دلشان می خواهد می کنند. هر چند وقت یک دفعه می ریزند این مدرسه را، سر تا ته آن را، اینها می زنند و [سرکوب] می کنند. خوب نمی توانند دیگر. محیط آرام الآن ما نداریم که در آن محیط آرام، طلبه تحصیل کند یا در آن محیط آرام، دانشگاهی تحصیل بکند.(150)
29 / 7 / 57
* * *
دانشگاه یا قتلگاه جوانان
او که امروز به سیاسیون و جوانان ملت روی آورده و از آنان برای وطن
کتابدانشگاه و دانشگاهیان از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 102
استمداد می کند، همان است که گروههایی از آنان را اعدام و شکنجه و زندان کرده و می کند، جوانان ما را به خاک و خون کشیده و می کشد، دانشگاههای ما را به قتلگاههای جوانان ما تبدیل نموده است.
من از جنایاتی که اخیراً در دانشگاهها با فرزندان اسلام نموده اند در سوگم. من از دانشجویان عزیز که در راه اسلام و کشور فدایی داده اند و در مقابل شاه با مشتی گره کرده ایستاده و او را محکوم کرده اند تشکر می کنم.(151)
16 / 8 / 57
* * *
سرکوب مفاخر فرهنگی
تمام اقشار ایران ـ از مذهبیها و علمای مذهب تا آخرین فرد ایران ـ در تحت فشار بودند. فشار به جایی رسید که نه زن در این مملکت اختیار داشت از خود و نه مرد؛ نه روحانی می توانست وظایف روحانیت خودش را حفظ کند و نه دانشگاهی می توانست وظایف خودش را حفظ کند. اینها تمام مفاخر ایران را از دست دادند؛ بردند و مأموریت داشتند که برای ایران هیچ مَفْخَری نگذارند. مفاخر ما ایلات و عشایر ما بودند، آنها را سرکوب کردند.(152)
21 / 1 / 58
* * *
حمله به حوزه های علمیه و دانشگاهها
اگر یک دانشگاه صحیح ما داشته باشیم، یا یک جبهۀ روحانیِ به تمام معنا روحانی داشته باشیم، نخواهد اجازه داد به اجانب که همۀ حیثیت یک مملکت را از بین ببرند. از این جهت چون این دو جبهه را آنها برای خودشان خطر می دانستند، حمله شان به این دو جبهه بود. منتها فرم
کتابدانشگاه و دانشگاهیان از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 103
حمله شان فرق داشت. در زمان رضاخان که من یادم است، و اکثر شما یادتان نیست، در آن زمان با سرنیزه حمله می کردند این جبهه را بشکنند. و لهذا حمله می کردند مدارس را، افراد را می گرفتند می بردند، عمامه ها را بر می داشتند، لباسها را می کندند، مدرسه ها را می بستند، مساجد را تعطیل می کردند. مجالس وعظ و روضه و اینها را بکلی از بین بردند. به خیال اینکه با این فرم می شود از بین برد. منتها در دانشگاه چون انعکاس خارجی اش را می ترسیدند، به این فرم وارد نمی شدند؛ به فرم دیگر وارد می شدند که نگذارند دانشجویان رشد کنند.(153)
6 / 4 / 58
* * *
سرکوب دانشگاهیان
مقصد این بود که مملکت را از قوه هایی که می توانند این قدرتها جلوگیری کنند از منافع آنها؛ پاک کنند؛ آن قدرتها را سرکوب کنند. در مراکز آنکه ادراک کرده بودند قدرت روحانیین بود. و قبل از اینکه دانشگاه پیدا بشود، روحانیون را مورد نظر داشتند. بعد هم که دانشگاهها یک قدری زیاد شد و جمعیتشان زیاد شد، آنها هم تحت نظر درآمدند. اینها را به یک جور سرکوب کردند.(154)
13 / 4 / 58
* * *
کتابدانشگاه و دانشگاهیان از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 104