هدف از اجرای قوانین و مجازاتها

‏‏هدف از اجرای قوانین و مجازاتها‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏رحمت کامله‏

‏‏در اجرای قصاص و حدود و تعزیرات و امثال آن، که به نظر می رسد با‏‎ ‎‏ملاحظۀ نظام مدینۀ فاضله تأسیس و تقنین شده است، هر دو سعادت‏‎ ‎‏منظور است؛ زیرا که این امور در اکثر برای تربیت جانی و رساندن او به‏‎ ‎‏سعادت دخالت کامل دارد. حتّی کسانی که نور ایمان و سعادت ندارند و‏‎ ‎‏آنها را با جهاد و امثال آن به قتل می رسانند ـ مثل یهود بنی قریظه ‏‎[1]‎‏ـ‏‎ ‎‏برای خود آنها نیز این قتل صلاح و اصلاح بود؛ و می توان گفت از رحمت‏‎ ‎‏کاملۀ نبیّ ختمی قتل آنها است؛ زیرا که با بودن آنها در این عالم در هر‏‎ ‎‏روزی برای خود عذابهای گوناگون تهیّه می کردند، که تمام حیات اینجا‏‎ ‎‏به یک روز عذاب و سختی های آنجا مقابله نکند؛ و این مطلب برای‏‎ ‎‏کسانی که میزان عذاب و عقاب آخرت و اسباب و مسبّبات آنجا را‏‎ ‎‏می دانند پر واضح است. پس، شمشیری که به گردن یهود بنی قریظه و‏
‏‎

‎

‏‏امثال آنها زده می شد به افق رحمت نزدیکتر بوده و هست تا به افق غضب‏‎ ‎‏و سخط.‏

‏‏     و باب امر به معروف و نهی از منکر از وجهۀ رحمت رحیمیّه‏‎ ‎‏است.(68)‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏وسیلۀ اصلاحات‏

‏‏تنها اگر به قانون قصاص و دیات و حدود اسلام یک سال عمل شود تخم‏‎ ‎‏بیدادگریها و دزدیها و بی عفتیهای خانمانسوز از کشور برچیده می شود.‏‎ ‎‏کسی که بخواهد دزدی را از جهان بردارد باید دست دزد را به بریدن‏‎ ‎‏کوتاه کند وگرنه با این حبسهای شما کمک کاری به دزدان و دزدی کردن‏‎ ‎‏است. زندگی بشر را باید به قصاص تأمین کرد و زیر سر این قتل قصاصی،‏‎ ‎‏حیات توده خوابیده. ‏‏و لکم فی القصاص حیوة‏‎[2]‎‏ وگرنه با چند سال زندان کار‏‎ ‎‏درست نمی شود.(69)‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏بازدارنده از مفاسد‏

‏‏گاهی در کتابها و روزنامه هایشان می نویسند که احکام جزایی اسلام‏‎ ‎‏احکام خشنی است! حتی یک نفر با کمال بی آبرویی نوشته بود احکام‏‎ ‎‏خشنی است که از اعراب پیدا شده است! این خشونت عرب است که‏‎ ‎‏اینگونه احکام آورده است! من تعجب می کنم اینها چگونه فکر می کنند!‏‎ ‎‏از طرفی اگر برای ده گرم هروئین چندین نفر را بکشند می گویند قانون‏‎ ‎‏است! (ده نفر را مدتی پیش و یک نفر را هم اخیراً برای ده گرم هروئین‏‎ ‎‏کشتند. و این چیزی است که ما اطلاع پیدا کردیم.) وقتی این قوانین‏‎ ‎‏خلاف انسانی جعل می شود، به نام اینکه می خواهند جلو فساد را‏‎ ‎‏بگیرند، خشونت ندارد! من نمی گویم هروئین بفروشند، لکن مجازاتش‏
‏‎

‎

‏‏این نیست. باید جلوگیری شود، اما مجازاتش باید متناسب با آن باشد.‏‎ ‎‏اگر شارب الخمر را هشتاد تازیانه بزنند خشونت دارد، اما اگر کسی را برای‏‎ ‎‏ده گرم هروئین اعدام کنند خشونت ندارد! در صورتی که بسیاری از این‏‎ ‎‏مفاسد که در جامعه پیدا شده از شرب خمر است: تصادفاتی که در راهها‏‎ ‎‏واقع می شود، خودکشیها، آدم کشیها، بسیاری از آنها معلول شرب خمر‏‎ ‎‏است. استعمال هروئین می گویند چه بسا از اعتیاد به شرب خمر است.‏‎ ‎‏مع ذلک، اگر کسی شراب بخورد اشکالی ندارد؛ چون غرب این کار را کرده‏‎ ‎‏است! و لهذا آزاد می خرند و می فروشند. اگر بخواهند فحشا را، که شرب‏‎ ‎‏خمر یکی از واضحترین مصادیق آن است، جلوگیری کنند و یک نفر را‏‎ ‎‏هشتاد تازیانه بزنند، یا زناکاری را صد تازیانه بزنند، یا محصنه یا محصن‏‎ ‎‏را رجم کنند، وامصیبتاست! ای وای که این چه حکم خشنی است! و از‏‎ ‎‏عرب پیدا شده است! در صورتی که احکام جزایی اسلام برای جلوگیری‏‎ ‎‏از مفاسد یک ملت بزرگ آمده است. فحشا که تا این اندازه دامنه پیدا‏‎ ‎‏کرده که نسلها را ضایع، جوانها را فاسد، و کارها را تعطیل می کند، همه‏‎ ‎‏دنبال همین عیاشیهایی است که راهش را باز کردند، و به تمام معنا دامن‏‎ ‎‏می زنند و از آن ترویج می کنند. حال اگر اسلام بگوید برای جلوگیری از‏‎ ‎‏فساد در نسل جوان یک نفر را در محضر عموم شلاق بزنند، خشونت‏‎ ‎‏دارد؟(70)‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏بازدارنده از تکرار جرایم‏

‏‏اگر قاتل را نکشند، قتل زیاد می شود؛ و ‏‏فِی الْقِصاصِ حَیٰوةٌ‏‏؛ در قصاص‏‎ ‎‏زندگی است. اگر ما درِ قصاص را ببندیم، هر کسی بکشد کارش نداشته‏‎ ‎‏باشیم، قتل زیاد می شود؛ زندگی مردم از بین می رود؛ هر کس دلش‏‎ ‎‏خواست هر کسی را می کشد. قصاص برای این است که زندگی بشر تأمین‏‎ ‎‏بشود. تربیت است، برای مصلحت جامعه است.‏

‏
‏‎

‎‏     تمام حدود الهی برای مصلحت جامعه است. اگر آن آدمی که فلان کار‏‎ ‎‏را می کند و در شرع برایش فلان جزا را قرار داده اند، اگر این جزا‏‎ ‎‏نباشد امثالش زیاد می شود. آن کسی که رفته مثلاً با زن کسی چه کرده‏‎ ‎‏است، اگر چنانچه این را جزا به او ندهند، خوب، این فحشا زیاد‏‎ ‎‏می شود. جلو فحشا را باید گرفت. دزدها را می گرفتند و می بردند‏‎ ‎‏توی حبس، آنجا تعلیم دزدی می کردند! می گفتند کلاس باز شده برای‏‎ ‎‏کیفیت جیب بری! و چه جور جیب بری، بهتر است؟! اگر چهار تا دزد که‏‎ ‎‏روی موازینی که البته هست، بگیرند و جزای آنها را بدهند، دست دزدی‏‎ ‎‏از ایران قطع می شود، از عالم قطع می شود. چهار نفر دزد را به آنطوری‏‎ ‎‏که شارع فرموده است ـ آن شارعی که راضی نیست به یک بشر که هیچ، به‏‎ ‎‏یک حیوان ظلم بشود ـ امر می کند که باید که این جرم را کرده است‏‎ ‎‏این حد را هم بخورد. این برای این است که مصلحت بشر را دارد‏‎ ‎‏ملاحظه می کند، برای حفظ حقوق بشر است. حدود الهی برای حفظ‏‎ ‎‏حقوق بشر است. بشر ـ همه ـ حقّ حیات دارند؛ اگر نکشند این آدم جانی‏‎ ‎‏را و این آدمی که آدم کشته است، آدمکشی زیاد می شود. اگر به جرم‏‎ ‎‏دزدی، چهار نفر را که دزدی کرده اند و رفتند منزل مردم مالش را از‏‎ ‎‏بین برده اند، جزا به آنها ندهند، جنایت زیاد می شود. گرفتن و بردن‏‎ ‎‏توی حبس و نگه داشتن و در همان جا هم باز جیب بری را تعلیم و تعلم‏‎ ‎‏کردن ـ این ـ اسبابِ زیادی اش می شود. این را حبس نباید کرد؛ باید‏‎ ‎‏همان جزایی که گفتند بکنند و رهایش کنند برود. دیگر ‏‏[‏‏زیاد‏‏]‏‎ ‎‏نمی شود. اگر آن کسی که به نوامیس مردم ‏‏[‏‏تعرض‏‏]‏‏ کرده است، با آن‏‎ ‎‏شرایطی که دارد بیاورند بکشند، دیگر این زیاد نمی شود. حق بشر را‏‎ ‎‏اسلام دارد ادا می کند.(71)‏

‏‏25 / 2 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏
‏‎

‎

‏‏درمان جامعه‏

‏‏پیغمبر اکرم «نبی رحمت» است که برای رحمت آمده است. آنجایی هم‏‎ ‎‏که آن منحرفهای غیرقابل اصلاح را امر به قتل می کرد، مثل یک غدۀ‏‎ ‎‏سرطانی که در یک بدن باشد، برای اصلاح بدن آن غده را باید بیرون‏‎ ‎‏آورد. چاره نیست. این غده های سرطانی گاهی یک جامعه را فاسد‏‎ ‎‏می کنند. این هم رحمت بر جامعه است. اینهایی که اسلام را اصلاً‏‎ ‎‏نمی دانند چیست، نمی فهمند اصل اسلام چه است. خیال می کنند این‏‎ ‎‏غربیها ‏‏[‏‏و‏‎ ‎‏]‏‏اینهایی که دنبال غربند، که احکام اسلام خشونت دارد، اینها‏‎ ‎‏اصلاً نمی دانند که این احکامْ چه چیز هست؛ برای چه هست. این مثل‏‎ ‎‏این است که به یک طبیبی که کارد را برداشته و شکم را پاره می کند و‏‎ ‎‏غدۀ سرطانی را بیرون می آورد بگویند این خشونت دارد می کند! این‏‎ ‎‏رحمت است یا خشونت؟ آن طبیبی که می بُرد دست را، برای اینکه این‏‎ ‎‏دست فاسد می کند انسان را، کارد را درآورده می بُرد دست را، این طبیب‏‎ ‎‏با خشونت دارد رفتار می کند؟ و باید فریاد برآورد که این طبیب خشن‏‎ ‎‏است! یا این طبیب طبیب رحمت است؛ با رحمت دارد رفتار می کند؛‏‎ ‎‏یک انسان را برای یک عضو نجات می دهد. این جامعه مثل یک انسان‏‎ ‎‏می ماند: گاهی وقتها برای اصلاح جامعه یک کسی را تأدیب می کنند. آن‏‎ ‎‏هم تأدیبی که گاهی وقتها منتهی به کشتن می شود. یک نفر آدمی که‏‎ ‎‏یک مملکت را می خواهد فاسد بکند، یک کشور را، یک گروه را، فاسد‏‎ ‎‏می خواهد بکند، و قابل اصلاح نیست، این را باید برای تهذیب جامعه،‏‎ ‎‏برای حفظ جامعه، این غدۀ سرطانی را باید از این جامعه دور کرد. دور‏‎ ‎‏کردنش هم به این است که اعدامش کنند. اعدامهای اسلامی اینطوری‏‎ ‎‏است؛ نه مثل اعدامهای غربی می ماند. آنها می ریزند می کشند می برند از‏‎ ‎‏بین؛ و همۀ آن برای این است که جا برای خودشان باز کنند. اعدامهایی‏‎ ‎‏که در اسلام است اعدامهای رحمت است. یک طبیبی است که چاقو را‏‎ ‎‏برداشته و این جامعه را ازیک موجودی که اگر باشد فاسد می کند جامعه‏
‏‎

‎

‏‏را، از شرّ این نجات می دهد جامعه را. یک حد از حدود الهی وقتی که واقع‏‎ ‎‏بشود، یک جامعه اصلاح می شود. اگر چهار تا دزد را دستش را ببرند در‏‎ ‎‏مجمع عمومی، دزدی تمام می شود. اگر چهار تا آدمی که به فحشا‏‎ ‎‏مبتلاست آن را شلاق بزنند، در جامعه فحشا از بین می رود. این غدۀ‏‎ ‎‏سرطانی است که طبیب برای حفظ یک انسان ناچار است که این غده را‏‎ ‎‏بیرون بیاورد. گاهی چاقو برمی دارد چشم آدم را بیرون می آورد. رحمت‏‎ ‎‏است این؛ حفظ است.(72)‏

‏‏7 / 4 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏حدود رحمت بر امت‏

‏‏انبیا آمدند این جامعه را حفظ کنند از فسادها. این حقوقدانها‏‎ ‎‏نمی فهمند اصلش! اصل اسلام را نمی شناسند چیست. این غربیهایی که‏‎ ‎‏دور هم جمع شدند برای منافع ابرقدرتها، اینها از انسانیت اصلاً اطلاعی‏‎ ‎‏ندارند. اینها فقط این حیوان یک سر و دو گوش را می بینند، و این‏‎ ‎‏طبیعت و این سطح طبیعت؛ نه عمق طبیعت. این سطح طبیعت را‏‎ ‎‏می بینند. اینها می خواهند «حقوق بشر»! تو چه می دانی بشر چه هست تا‏‎ ‎‏حق بشر چه باشد! تو انسان را می شناسی تا حق انسان را بشناسی؟ تو‏‎ ‎‏جامعه را می شناسی که حق جامعه را بشناسی؟ همۀ آنها همین طورند.‏‎ ‎‏همۀ این حرفها، که می شنوید در آن طرفها هست، و این طرفها هم از آنها‏‎ ‎‏تقلید می کنند، همه برای این است که بچاپند این جامعه را! برای‏‎ ‎‏چاپیدن است؛ برای اصلاح نیست. جنگهایی که الآن هم در دنیا ممالک‏‎ ‎‏زیادی پشت سر هم به جنگند و امریکا از آن طرف، شوروی از این طرف و‏‎ ‎‏آن طرف و از آن ور کمک می کنند به اینها، اینها همه جنگهای انحرافی‏‎ ‎‏است؛ برخلاف انسانیت است. اینجاهایی که این جنگها می شود و این‏‎ ‎‏همه کشتار، این همه کشتار، در این ممالک می شود، این طرفدارهای‏
‏‎

‎‏حقوق بشر نشسته اند و سیگار می کشند و پاهایشان را روی هم‏‎ ‎‏می اندازند و یک کلمه صحبت نمی کنند. اما آن روز که یک عده اشخاصی‏‎ ‎‏که غده اند برای این جامعه، غدۀ سرطانیند برای این جامعه، اگر بمانند‏‎ ‎‏یک جامعه را به باد می دهند، حکم اسلام را بر اینها جاری می کنند،‏‎ ‎‏همینهایی که آن روز فوجها از مردم، هزارها از انسانها را، اربابانشان‏‎ ‎‏می کشند و ‏‏[‏‏آنها‏‏]‏‏ پاهایشان را روی هم می اندازند و تکیه می دهند و یک‏‎ ‎‏کلمه حرف نمی زنند، واویلا بلند می کنند! خوب، چرا هویدا‏‎[3]‎‏ را کشتند،‏‎ ‎‏یا چرا نصیری‏‎[4]‎‏ را کشتند! یا چرا کسانی که فوج فوج جوانهای ما را از بین‏‎ ‎‏برده اند اینها ‏‏[‏‏را‏‏]‏‏ می کشند! کشتن اینها رحمت است بر امت. حدود الهی‏‎ ‎‏رحمت است بر امت. البته آن دستی که بریده می شود اگر زبان داشت گله‏‎ ‎‏می کرد. اما برای انسان، برای یک انسان، یک عضو فدا می شود. برای یک‏‎ ‎‏جامعه یک اشخاص باید از بین بروند. ‏

‏‏     برای حفظ حقوق یک جامعه باید یک غده های سرطانی از این‏‎ ‎‏جامعه جدا بشود.(73)‏

‏‏7 / 4 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏حفظ صحت جامعه‏

‏‏سؤال: ‏‏[‏‏می گویند اینها که اعدام شده اند، همه شان مقصر سیاسی و‏‎ ‎‏ساواکی و اینها نبودند. آنها هم اعدام شدند برای اینکه لواط کردند و‏
‏‎

‎

‏‏زنا کردند. البته من توضیح دادم که این جور نیست. اینها تاجر و این‏‎ ‎‏چیزها بودند و بچه ها را می دزدیدند و این حرفها، و اخبار دروغ به شما‏‎ ‎‏گفتند.‏‏]‏

‏‏جواب:‏‏ بله اصل مسأله را باید گفت. و آن این است که اگر یک بدنی یک‏‎ ‎‏انگشتش فاسد بشود چه باید کرد برای اصلاح آن بدن. آیا باید این‏‎ ‎‏انگشت را گفت تو باش اینجا، فاسد کن این بدن را؟ این انگشت یک‏‎ ‎‏مفسده است و باید برید این چیزهایی که می دانید که اینها به فساد‏‎ ‎‏می کشند. یکوقت مثل بعضی طوایف می گویند که خوب، مردم آزادند.‏‎ ‎‏آن زن آزاد هست. زن این باشد، او هم تمتعی ببرد. خوب، چه بهتر.‏‎ ‎‏یکوقت منظور این هست. نه، ما این را نمی توانیم بپذیریم. یکوقت‏‎ ‎‏منظور این است که باید حفظ نظم جامعه، حفظ صحت جامعه بشود.‏‎ ‎‏این سیاستهایی که ما در اسلام داریم و اجرا می شود برای این است که‏‎ ‎‏جامعه را ما می خواهیم پاکسازی کنیم. علفهای هرزه ای که ضایع‏‎ ‎‏می کنند مزرعۀ ما را، باید این علفهای هرزه را بچینیم و دور بریزیم. آن‏‎ ‎‏کسی که بخواهد یک جامعه را اصلاح بکند، آن کسانی که افساد در‏‎ ‎‏جامعه می کنند، آن کسانی که جامعه را به تباهی می کشند، آن کسانی که‏‎ ‎‏جوانهای ما را به تباهی می کشند، دخترهای ما را به تباهی می کشند آنها‏‎ ‎‏را نمی توانیم تحمل کنیم که نظر کنیم اینها هر کار می خواهند بکنند. و‏‎ ‎‏هر سیاستی که هست باید بشود. چه پیش شما خیلی مشکل باشد‏‎ ‎‏پذیرفتنش و چه نباشد. ـ یک چیزی است، به اصطلاح جامعه را‏‎ ‎‏می خواهیم ـ اصلاً جامعه هم همان طوری که دزد را شما می گیرید و‏‎ ‎‏حبسش می کنید. خوب چرا آزادش قرار نمی دهید؟ همان طوری که‏‎ ‎‏قاتل را می گیرید نگهش می دارید، یا احیاناً قصاص می کنید. چرا رهایش‏‎ ‎‏نمی کنید که هر کاری دلش می خواهد بکند؟ چرا؟ این برای این است که‏‎ ‎‏اینها اسباب این می شود که یک جامعه را به فساد بکشد. اگر جلوگیری از‏
‏‎

‎

‏‏چند تا از این فسادها بشود، جامعه اصلاح می شود. و ما منظورمان‏‎ ‎‏اصلاح جامعه است. اصلاح جامعه به همین چیزهاست که این سیاستها‏‎ ‎‏باشد.‏

‏‏[‏‏خطاب به مترجم:‏‏]‏

‏‏و اما اینهایی که واقع شد در اینجا همان طوری که شما گفتید، به او‏‎ ‎‏بگویید که اینها امثال یک همچو مسائلی بودند.‏

‏‏سؤال: ‏‏[‏‏بعضی هم مثلاً لواط می کنند. بیمار هست، فرض کنید یک‏‎ ‎‏همچو چیزی، چرا باید اعدامش کنند؟‏‏]‏

‏‏جواب:‏‏ این مایۀ فساد است. فساد را باید برداشت تا دیگران اصلاح بشوند.‏‎ ‎‏این دیگر مسائلی فرعی است.‏

‏‏سؤال: ‏‏[‏‏می گویند یک زن هجده ساله را که آبستن بوده این را به عنوان‏‎ ‎‏اینکه زنا کرده اعدام کردند.‏‏]‏

‏‏جواب:‏‏ دروغ است، نمی شود، در اسلام نیست. این جزو همانهاست که به‏‎ ‎‏ما نسبت می دهند.(74)‏

‏‏2 / 7 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏نقش تربیتی مجازات‏

‏‏اسلام در عین حالی که تربیت است، یک مکتب تربیت است، لکن آن‏‎ ‎‏روزی که فهمید قابل تربیت نیست، هفتصد نفرشان را در یک جا،‏‎ ‎‏یهودی بنی قریضه را در حضور رسول الله می کشند، گردن می زنند به امر‏‎ ‎‏رسول الله . اینها همین حرفهای غربی را می زنند که ما باید اصلاح کنیم.‏‎ ‎‏اول همه را اصلاح کنید بعد حد بزنید. این عجیب است که اول ما باید این‏‎ ‎‏مملکت را، همه را هدایت کنیم که همه تربیت بشوند، بعد حد بزنیم. اگر‏‎ ‎‏یک کسی حالا شرب خمر کرد، حالا حدش نزنیم، حالا اول چیزش‏‎ ‎‏بکنیم تا مغزش اصلاح بشود. اینها یک حرفهای غلطی است. باید حدود‏
‏‎

‎

‏‏جاری بشود.(75)‏

‏‏29 / 4 / 59‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏قصاص، ضامن امنیت‏

‏‏قصاص، این قانون واضح اسلام، این قانون ضروری اسلام، این قانونی که‏‎ ‎‏قرآن به آن تصریح کرده است، این قانونی که مصلحت و امنیت کشور را‏‎ ‎‏تأمین می کند، شما‏‎[5]‎‏ این را یک قانون «غیر انسانی» می دانید.(76)‏

‏‏25 / 3 / 60‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏قصاص، موجب بیمۀ کشور‏

‏‏اجرای حدود و قصاص و تعزیر اسلامی بیمه کنندۀ حیات و نظام کشور‏‎ ‎‏است و سستی و سهل انگاری در این امر ترحم بر پلنگ تیز دندان‏‎[6]‎‎ ‎‏است.(77)‏

‏‏18 / 4 / 60‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏نقش بازدارندگی حدود الهی‏

‏‏این حدود الهی که خدای تبارک و تعالی قرار داده و یک فرد اگر در داخل‏‎ ‎‏منزلش هم یک کاری بکند که بیرون منعکس بشود، او را تعقیب و‏‎ ‎‏مجازات می کنند، برای این ‏‏[‏‏است‏‏]‏‏ که اینهایی که اینطور فسادها را در‏‎ ‎‏یک مملکتی می کنند، ولو توی خانه ای این کار را می کنند، این کم کم‏‎ ‎‏سرایت می کند و جامعه را رو به فساد می برد. خدای رحمان و رحیمی که‏‎ ‎‏با همۀ بندگانش رحمت دارد و می خواهد همۀ بندگانش به سلامت و‏‎ ‎‏سعادت باشند، به حسب تشریع، اینطور فرموده است. آن وقت یک نفر‏
‏‎

‎

‏‏آدمی که بیاید در خیابان و شمشیرش را بکشد، چاقویش را بکشد و‏‎ ‎‏بخواهد مردم را تهدید کند، بگویند که این را باید بکشید، این برای این‏‎ ‎‏نیست که این یک آدم یک همچو کاری کرده یک دشمنی با این آدم‏‎ ‎‏است، این برای این است که اگر این را رها کنند یک کشور کم کم کشیده‏‎ ‎‏می شود به فساد؛ فساد یک فرد، دو فرد، چهار فرد، اینور، آنور. اگر‏‎ ‎‏منحصر به خودشان بود، حرفی نبود، امّا فساد سرایت می کند، اخلاق‏‎ ‎‏فاسد سرایت می کند به همه، کم کم می ببیند یک وقت یک کشوری‏‎ ‎‏فاسد شد اسلام از اوّل جلویش را خواسته بگیرد؛ گفته این کسی که این‏‎ ‎‏فساد را کرده، باید با او این جور رفتار کنید تا از اوّل نگذارد رشد پیدا کند‏‎ ‎‏این فساد.(78)‏

‏‏14 / 1 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏زندان سازنده‏

‏‏زندانها را به یک مدرسۀ آموزش و تربیت اخلاقی مبدل کنید، چنانچه‏‎ ‎‏تاکنون عمل کرده اید، تا منحرفان و گناهکاران شیرینی عدالت اسلامی‏‎ ‎‏را بچشند، و به اسلام و نظام اسلامی روآورند؛ و از روی حقیقت توبه کنند‏‎ ‎‏و بازگشت به اسلام و خدای متعال نمایند، که باب رحمتْ گنهکاران را‏‎ ‎‏بهتر جذب می کند. حتی آن کس که مستحق حدود الهی است، از قتل و‏‎ ‎‏دیگر جزاها، باید از عطوفت مأموران، تا پای دار و محل مجازات،‏‎ ‎‏برخوردار باشند.(79)‏

‏‏22 / 11 / 62‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏عامل نجات‏

‏‏برای این که مردم را از شرخودشان نجات بدهد، حدود را، تعزیرات را‏‎ ‎‏وضع کرده است. برای این که هم تربیت بشود این آدم و هم راحت بشود‏
‏‎

‎

‏‏امت.(80)‏

‏‏20 / 9 / 63‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏ثمرۀ اجرای مجازات‏

‏‏این حدود همان طوری که تربیت می کند اشخاص را، ملت را هم‏‎ ‎‏می رساند به جایی که اینطور فسادها در او کم بشود. اگر چنانچه یک‏‎ ‎‏حدی جاری بشود، این حدی که جاری می شود، هم تربیت می کند آن‏‎ ‎‏کسی ‏‏[‏‏را‏‏]‏‏ که حد خورده است و هم برای ملت خوب است؛ ‏‏فی القصاصِ‏‎ ‎‏حیاة‏‏.(81)‏

‏‏8 / 5 / 64 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏سزای جنایتکاران و فاسدان‏

‏‏سؤال: ‏‏[‏‏مطلب دیگری که در غرب خیلی در آن سر و صدا شده است‏‎ ‎‏مسألۀ اعدامها که می گویند پانصد نفر تا حال در ایران اعدام شده اند، و‏‎ ‎‏اینها بدون وکیل مدافع و بدون تجدیدنظر. باز هم شما با این ترتیب‏‎ ‎‏موافقید؟‏‏]‏

‏‏جواب: ‏‏اینها از باب اینکه یا غرب این افراد را نشناخته است، اولاً پانصد تا‏‎ ‎‏نیست و بسیار کمتر است. و علت این است که یا غربیها نشناختند این‏‎ ‎‏اشخاص را یا می شناختند و مُتعمِّدند در اینکه خودشان را به نشناسی‏‎ ‎‏بزنند. اینها افرادی بودند که علناً بسیاری شان آمدند و مردم را کشتند در‏‎ ‎‏خیابانها. یا امر به کشتن مردم در خیابانها دادند. و این یک مسألۀ مبهمی‏‎ ‎‏نبوده است پیش ملت ما که اینها شاید صحیح بگویند. شاید دفاع از‏‎ ‎‏خودشان داشته باشند. یک کسی که وارد بشود در یک جمعیتی و با‏‎ ‎‏تـانک بـزند و جوانهـا را زیـر تـانک ببـرد، آن وقت یک نفر را در مقابل‏‎ ‎‏هزار نفر که اینها کشته اند بکشند مع ذلک به آنها مهلت هم بدهند که‏
‏‎

‎‏صحبتهایشان را بکنند. اجازۀ رفتن داده شده است. البته قلم دست‏‎ ‎‏دشمن است و برای ما هر چه بخواهد می نویسد. اما واقعیت اینطور‏‎ ‎‏نیست. و آنهایی که در اینجا کشته شده اند نه عددشان آنقدر است و نه‏‎ ‎‏طوری بوده است که برخلاف موازین باشد. اینها هر کدامشان اشخاصی‏‎ ‎‏را کشته اند و فسادها ایجاد کرده اند. خانمانها را سوزانده اند. اشخاص را‏‎ ‎‏ارّه کردند در حبسهایشان پای آنها را. اشخاص را روی تاوه گذاشته اند و‏‎ ‎‏متصل به برق کرده اند، در تاوه آنها را بو داده اند. این اشخاص البته کشته‏‎ ‎‏شدند و اینها هم حق دفاع داشتند و در محکمه به اینها اجازۀ اینکه وکیل‏‎ ‎‏بگیرند ندادند. لکن ما چه بکنیم که قلم دست دشمن است و ما را‏‎ ‎‏می خواهد اینطور صورت بدهد...‏

‏‏سؤال: ‏‏[‏‏می گویند اینها که اعدام شده اند، همه شان مقصر سیاسی و‏‎ ‎‏ساواکی و اینها نبودند. آنها هم اعدام شدند برای اینکه لواط کردند و زنا‏‎ ‎‏کردند. البته من توضیح دادم که این جور نیست. اینها تاجر و این‏‎ ‎‏چیزها بودند و بچه ها را می دزدیدند و این حرفها، و اخبار دروغ به شما‏‎ ‎‏گفتند.‏‏]‏

‏‏جواب:‏‏ بله اصل مسأله را باید گفت. و آن این است که اگر یک بدنی یک‏‎ ‎‏انگشتش فاسد بشود چه باید کرد برای اصلاح آن بدن. آیا باید‏‎ ‎‏این انگشت را گفت تو باش اینجا، فاسد کن این بدن را؟ این انگشت‏‎ ‎‏یک مفسده است و باید برید این چیزهایی که می دانید که اینها به‏‎ ‎‏فساد می کشند... علفهای هرزه ای که ضایع می کنند مزرعۀ ما را، باید‏‎ ‎‏این علفهای هرزه را بچینیم و دور بریزیم. آن کسی که بخواهد یک‏‎ ‎‏جامعه را اصلاح بکند، آن کسانی که افساد در جامعه می کنند، آن‏‎ ‎‏کسانی که جامعه را به تباهی می کشند، آن کسانی که جوانهای ما را به‏‎ ‎‏تباهی می کشند، دخترهای ما را به تباهی می کشند آنها را نمی توانیم‏‎ ‎‏تحمل کنیم که نظر کنیم اینها هر کار می خواهند بکنند. و هر سیاستی‏
‏‎

‎‏که هست باید بشود. چه پیش شما خیلی مشکل باشد پذیرفتنش و چه‏‎ ‎‏نباشد. ـ یک چیزی است، به اصطلاح جامعه را می خواهیم ـ اصلاً‏‎ ‎‏جامعه هم همان طوری که دزد را شما می گیرید و حبسش می کنید.‏‎ ‎‏خوب چرا آزادش قرار نمی دهید؟ همان طوری که قاتل را می گیرید‏‎ ‎‏نگهش می دارید، یا احیاناً قصاص می کنید. چرا رهایش نمی کنید که‏‎ ‎‏هر کاری دلش می خواهد بکند؟ چرا؟ این برای این است که اینها‏‎ ‎‏اسباب این می شود که یک جامعه را به فساد بکشد. اگر جلوگیری از‏‎ ‎‏چند تا از این فسادها بشود، جامعه اصلاح می شود. و ما منظورمان‏‎ ‎‏اصلاح جامعه است. اصلاح جامعه به همین چیزهاست که این سیاستها‏‎ ‎‏باشد...‏

‏‏سؤال: ‏‏[‏‏بعضی هم مثلاً لواط می کنند. بیمار هست، فرض کنید یک‏‎ ‎‏همچو چیزی، چرا باید اعدامش کنند؟‏‏]‏

‏‏جواب:‏‏ این مایۀ فساد است. فساد را باید برداشت تا دیگران اصلاح بشوند.‏‎ ‎‏این دیگر مسائلی فرعی است.‏

‏‏سؤال: ‏‏[‏‏می گویند یک زن هجده ساله را که آبستن بوده این را به عنوان‏‎ ‎‏اینکه زنا کرده اعدام کردند.‏‏]‏

‏‏جواب:‏‏ دروغ است، نمی شود، در اسلام نیست. این جزو همانهاست که به‏‎ ‎‏ما نسبت می دهند.‏

‏‏سؤال: ‏‏[‏‏این روزنامه ها بودند که دربارۀ آن نوشتند.‏‏]‏

‏‏جواب:‏‏ بی اطلاعم. ما چه می دانیم حالا چه شده. وقتی به محکمه رفته‏‎ ‎‏است محکمه حکم کرده است.(82)‏‎[7]‎

‏‏2 / 7 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‎

‎