6 - هدایتگری در برابر روابط عاطفی ایجاد شده بین پزشک و بیمار.
همانگونه که در اصل فوق اشاره شد نزدیکترین رابطه عاطفی بین پزشک و بیمار برقرار میشود و بسیاری از اوقات بیماران شخصیت پزشک را به عنوان مظهر ایده آلی برای شخصیت مورد نظر خود می‌پندارند و در همین بعد است که القاءآت مؤثر می‌افتد.
اما حضرت امام(ره) نه تنها این نوع رابطه عاطفی را با پزشکان و پرستاران خود نداشتند بلکه ظاهراً متوجه شده بودند که ارتباط معنی دار با مفهوم فوق ولی در جهت عکس آن ایجاد شده است یعنی آنکه کادر پزشکی از شخصیت و متانت و وقار و علم و حلم امام الگویی برای خود ساخته بودند که این ویژگی از سایر افراد وفادار به ایشان شدیدتر بود. و لذا آن حضرت در واقع مقتضی با حرکات و گفتار حکیمانه خویش نقش هدایتگری را ایفا می‌کردند. به عنوان مثال به یکی از افراد کادر پزشکی فرمودند «تا جوان هستی عبادت کن». و یا در موقعیکه جمعی از کادر پزشکی آن حضرت را در امر دستشویی و وضوگرفتن همراهی و مدد می‌نمودند می فرمودند: «می‌بینید این بشر چقدر ناتوان است که برای جزئی ترین کار خود
محتاج دیگران میشود و حال آنکه گاهی در اوج غرور و جهل و نادانی بیهوده احساس قدرت می‌کند».