مهربانیهای او

‏‏مهربانیهای او‏

‏‏البته در اینجا باید این نکته را یادآوری کنم‏‎ ‎‏که او هرگز با صفت خسّت آشنا نبود و حتی‏

‏‎ ‎‏از کرامت بسیار والایی برخوردار بود و سخاوت و بلندنظری او در مورد‏‎ ‎‏دیگران زبانزد دوستان بود. به محرومان و مستضعفان به طور ناشناس‏‎ ‎‏کمک می کرد و در این زمینه می توان به موارد بسیاری اشاره کرد؛ اگر برای‏‎ ‎‏کسی مشکلی پیش می آمد و کمک مالی می خواست به راحتی پول‏‎ ‎‏می داد، و وقتی هر یک از ما به بیمارستان نیاز پیدا می کردیم سعی می کرد‏‎ ‎‏به بهترین وجه به ما رسیدگی کند. در مورد توجه، رسیدگی به دیگران و‏‎ ‎‏همسطح کردن زندگی با آنان هم، عقاید خاصی داشت؛ مثلاً اگر‏‎ ‎‏اسباب بازی به عنوان هدیه برای بچه هایمان می رسید، می گفت: به‏‎ ‎‏دیگران هم بده تا فرزندانشان از این وسایل بهره مند شوند. او همیشه‏‎ ‎‏می گفت: همان طور که بچۀ تو دوست دارد اسباب بازی داشته باشد،‏‎ ‎‏بچه های دیگران هم دوست دارند؛ بنابراین بهتر است به طور یکسان‏‎ ‎‏بهره مند شوند؛ نه اینکه شما از چند نعمت برخوردار باشید و دیگران‏‎ ‎‏محروم بمانند. این خصلتها از جمله مواردی است که حکم کیمیا دارد.‏‎ ‎‏بیشتر مردم سعی می کنند همه چیز را برای خود و خانواده هایشان جمع‏‎ ‎‏کنند. حال اگر دیگران از کمترین آن نعمتها هم استفاده نکنند،‏‎ ‎‏اهمیتی برایشان ندارد. او وقتی سر سفره می نشست همیشه نگران بود،‏‎ ‎‏مبادا کسی گرسنه باشد یا نتواند غذایی برای خود و خانواده اش تهیه کند.‏

‏‎ ‎

‏‎

‎