حسن اسم خوبی است
امام در زندگی شخصی و خانوادگی فرزندانشان دخالت نمی کردند (غیر از
ارشادات و نصایح کلی) و خود فرزندان را در برنامه ریزیها و انجام کارها آزاد می گذاشتند؛ مثلاً حتی در اسم گذاری نوه ها دخالتی نمی کردند. به یاد دارم وقتی پسر بزرگ من به دنیا آمد، حضرت امام در نجف اشرف در تبعید به سر می بردند و خانم ایشان در همان دوران به ایران آمدند؛ و ما در انتخاب اسم فرزندمان تردید داشتیم، چند اسم بود که مردد بودیم
کتابیک ساغر از هزار: سیری در عرفان امام خمینی (س)صفحه 518 کدام را انتخاب کنیم. دو ماهی به همین منوال سپری شده بود. یک روز خانم گفتند: وقتی صحبت فرزند شما می شد آقا می گفتند: حسن، اسم مناسب و خوبی است که اگر فرزند احمد پسر بود انتخاب کند؛ ولی به خود ما نگفتند. حتی پس از تولد که نامۀ تبریک برایمان نوشتند راجع به اسم نوزاد چیزی ننوشته بودند؛ ولی وقتی ما از میل و نظر ایشان مطلع شدیم اسم حسن را انتخاب کردیم. نسبت به فرزندان پسری احساس مسئولیت بیشتری می کردند؛ مثلاً یک بار علی ضمن بازی صورت نوۀ عمه اش را زخم کرد پس از اینکه امام مطلع شدند، مقداری وجه به عنوان دیه به فرزند زخمی شده دادند؛ امام پرداخت «دیه» را وظیفه خود می دانستند.
کتابیک ساغر از هزار: سیری در عرفان امام خمینی (س)صفحه 519