کمد لباس امام

‏‏کمد لباس امام‏

‏‏خبرنگاری که با رهبران بزرگ دنیا مصاحبه‏‎ ‎‏کرده بود، بعد از رحلت امام آمده بود و‏

‏‎ ‎‏اصرار داشت که از اتاق امام عکس بگیرد. اتفاقاً عکسهایش هم دقیق و‏‎ ‎‏هنری بود و هر کس که می دید می گفت پیداست که عکاس زبده ای است.‏‎ ‎‏به اتفاق وارد اتاق امام شدیم. وقتی چشمش به جانماز امام افتاد، خود را‏‎ ‎‏کنار کشید و نزدیک نشد و گفت: این محل، محل مقدسی است و من به‏‎ ‎‏پاس احترام نزدیک نمی روم. بعد به سمت چمدان امام رفتیم. داخل‏‎ ‎‏چمدان لباسهای امام، بلوز بافتنی و پیراهن و زیرپیراهنی و شلوارشان بود.‏‎ ‎‏یک میخی هم بالای چمدان بر دیوار بود که قبا و عبایشان آویزان بود. من‏‎ ‎‏گفتم: می توانی درون آن را ببینی، گفت: نه، من دست به چمدان ایشان‏‎ ‎‏نمی زنم؛ شما در چمدان را باز کن تا از داخل آن عکس بگیرم. می گفت:‏‎ ‎‏ایشان یک مقام معنوی خاصی دارند و من به خاطر احترام به ایشان،‏‎ ‎‏دست به لوازم و وسایل نخواهم زد. بعد گفت: کمد لباسشان کجاست؟‏

‏‏     گفتم: همینه. گفت: لباسشان؟ گفتم: همه همین است. سه تا پیراهن،‏‎ ‎‏سه تا شلوار، سه تا زیرپوش. مترجم گفت: می پرسند کمد لباسشان‏‎ ‎‏کجاست؟ گفتم: کمد همین است.‏

‏‏     گفت: این لباس مجموعۀ مردی است که دنیا را تکان داد؟!‏

‏‎ ‎

‏‎

‎