نقش تربیت در سیاست، اجتماع و حل مسائل جوامع بشری از دیدگاه امام خمینی
طاهره فتاح زاده
به باور نویسنده، برای شناخت هدف های تعلیم و تربیت از نظر امام خمینی لازم است هدف رسالت انبیای الهی را بشناسیم و چون در اسلام همۀ راه ها به توحید ختم می شود، باید روح توحید در تمام احکام و آموزه های دینی جریان داشته باشد. به عقیده امام تمام مقاصد انبیا برگشت اش به یک کلمه است و آن شناخت خدا است. اگر این اعتقاد به قلب آدمی رسوخ کند و بر رفتار او تأثیر گزارد، انسان تربیت می یابد. تربیت نیز به نوبۀ خود مبنا و شالودۀ سیاست است. از این رو اصلاح جامعه به دست سیاست مداران دین دار مبتنی بر اصلاحی است که از خود فرد شروع می شود و تا آدمی تربیت نیابد، نمی تواند در پروسۀ سیاست مداری، دیگران را هدایت و تربیت کند. نویسنده در ادامه مقاله به سه نوع دیدگاه دربارۀ تربیت اشاره می کند که عبارت اند از:
1) تربیت زمانی صحیح است که بر ملموسات رفتاری قابل مشاهده تکیه کند؛
2) در تحلیل تربیت باید به مجموعه ای از عوامل توجه کرد و به هنگام بررسی هر خصوصیتی را جدای از دیگری لحاظ کرد؛
3) علاوه بر مجموعه سازی، نه به حس گرایی مطلق و نه به امور انتزاعی بسنده
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 345
می کند. به گفتۀ وی مدل سوم برای تحلیل تربیت از دیدگاه اسلامی مفیدتر است. استنادهای متعدد به سخنان امام در مسائل تربیتی از ویژگی های این مقاله است که مولف به تفصیل آن ها را مورد عنایت قرار داده است.
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 346