آسیب‏ شناسی سازمان روحانیت از منظر امام خمینی
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : حیدری، محمدجواد

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1378

زبان اثر : فارسی

آسیب‏ شناسی سازمان روحانیت از منظر امام خمینی

آسیب شناسی سازمان روحانیت از منظر امام خمینی

حجةالاسلام والمسلمین محمدجواد حیدری

‏ ‏

‏واژه روحانیت به معنای روح محوری در قبال جسم محوری است. امروزه روحانیت‏‎ ‎‏بر کسانی اطلاق می شود که در روایات اسلامی، منادیان دین خوانده می شوند. در نظر‏‎ ‎‏امام خمینی نیز روحانیت امانت داران الهی و جانشینان پیامبراند و بدین علت رسالت‏‎ ‎‏آن ها، رسالت انبیا الهی است. از این رو روحانیت به جز دریافت پیام از مصدر الهی، در‏‎ ‎‏رسالت های حفظ، ابلاغ، تفسیر، اجرای پیام و بالاخره نظارت بر حسن اجرای پیام با انبیا‏‎ ‎‏هم رسالت اند.‏

‏نویسنده در بخش دوم نوشته خود، پس از بیان ضرورت آسیب شناسی روحانیت و‏‎ ‎‏حوزه های علمیه به ذکر آسیب هایی از این مقوله می پردازد: ‏

‏1) نارسایی ساخت و تشکیل سازمان روحانیت: ‏

‏معضلی که مورد توجه شهید مطهری قرار گرفته است و در بیانات امام نیز بازتاب‏‎ ‎‏یافته است. امام خمینی ضمن تفکیک بین اعضای روحانیت و ساختار آن، به نظام دادن‏‎ ‎‏به حوزه ها سفارش کرده اند‏

‏2) غفلت از زمان شناسی: ‏

‏در اندیشه امام، روحانیت و حوزه ها باید نبض تفکر و نیاز آینده جامعه را همیشه در‏‎ ‎‏دست بگیرند و این میسر نیست مگر آن که درک واقع بینانه ای از زمانه خویش داشته‏‎ ‎‏باشند.‏

‏3) عدم طراحی هندسه علوم: ‏

‏تمرکز فعالیت های آموزشی حوزه بر برخی معارف اسلامی و بی توجهی به سایر‏‎ ‎‏معارف از جمله فلسفه، اقتصاد و...، از آسیب های بزرگی است که به عقیده امام خمینی،‏‎ ‎


کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 330

‏4) عوام زدگی: ‏

‏مراد از عوام زدگی، تمایل افراطی به خواسته های مردم در بین روحانیت است، این‏‎ ‎‏آفت به گونه ای است که به قول شهید مطهری، کارایی حوزه را به شدت پایین آورده‏‎ ‎‏است.‏

‏5) سطحی نگری و تحجر: ‏

‏این نوع نگاه موجب تعریف وارونه اسلام شده است.‏

‏6) غفلت از علوم روز: ‏

‏امام خمینی با دخالت دادن زمان و مکان در فرایند اجتهاد معتقد بود که سازمان‏‎ ‎‏روحانیت باید به فراگیری علوم روز همت گمارد و در فهم دین از آن بهره جوید.‏

‏7) آفت دنیاطلبی و خروج از زی طلبگی: ‏

‏عدم رعایت زیّ طلبگی و روی آوری به دنیا در اندیشه امام موجب طرد روحانیت از‏‎ ‎‏میان مردم می شود.‏

‏8) خطر نفوذی ها: ‏

‏به باور امام یکی از راه های ضربه زدن به نظام اسلامی، نفوذ افراد منحرف و تبه کار در‏‎ ‎‏حوزه علمیه است.‏

‏9) تقابل و تعارض جناح ها: ‏

‏در گفته امام خمینی آمده است که اگر نیروهایِ مؤمنِ به انقلاب، حتی به اسم فقه‏‎ ‎‏سنتی و پویا، به مرز جبهه بندی برسند، راه سوء استفاده دشمنان هموار خواهد شد. ‏

‏10) خطر روحانی نماها: ‏

‏روحانی نماها در گفتار امام همان افراد بی صلاحیتی هستند که با الفاظ فریبنده و‏‎ ‎‏اقوال جالب، قلوب بندگان خدا را صید می کنند.‏

‏11) عدم تهذیب و هوای نفسانی: ‏


کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 331

‎ ‎‏و آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات، موجب افزایش مفاسد اخلاقی خواهد شد و عالِمی‏‎ ‎‏عالَمی را فاسد خواهد کرد.‏

‏ ‏

کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 332