جایگاه و نقش مردم در تفکر و سیره حضرت امام

‏‏فاطمه عزتی‏

‏‏ ‏

‏‏بررسیِ نقش مردم در عرصه سیاسی ایران و در تماس با غرب و فرهنگ و سیاستِ ‏‎ ‎‏غربی، گام نخست نویسنده مقاله می باشد. وی در بخش بررسی آرای امام درباره مردم‏‎ ‎‏گرایی بر این باور است که "امام را در یک بررسی اجمالی، به شدت «مردم گرا» می یابیم،‏‎ ‎‏البته مردم گرا نه به معنای خدمت به مردم که تعبیر دیگری از حکومت دموکراسی و‏‎ ‎‏تعریف آن از نگاه محققان و سیاست مداران امریکایی – به خصوص ویلسون بود – و‏‎ ‎‏ریشه دولت های رفاهی را در مراحل میانی رشد سرمایه داری در جامعه غربی تشکیل‏‎ ‎‏می دهد، بلکه به این مفهوم که حکومت از مردم است، یعنی خواست و رأی مردم در‏‎ ‎
‏

‏‏نویسنده در ادامه گفتار خویش، برداشت هایی را ارائه می دهد که می توان با بهره گیری‏‎ ‎‏از آن به مفهوم و فلسفه ولایت فقیه پی برد. نخست این که "امام رمز بقا، یا سقوط دولتی‏‎ ‎‏را رد پیوند یا گسسته شدن از ملت می دانند و ظهور تأسیسات سیاسی و مشروعیت،‏‎ ‎‏یعنی جوازِ حکم رانی آن ها را نیز ناشی از خواست و اراده مردم می دانند و در مقابل،‏‎ ‎‏عدم مشروعیت این نهادها، مانند مجلس شورای ملی و فعالیت ها و اقداماتی که انجام‏‎ ‎‏داده صرفاً به این دلیل است که منبعث از خواست مردم نبوده، برگزیده و منتخب آن ها نیستند."‏

‏‏وی شیوه های زیر را در حوزه تجلی حضور مردمی می شمارد: تظاهرات، همه پرسی‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی، انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان، انتقاد، شوراها و‏‎ ‎‏احزاب سیاسی.‏

‏‏در پایان اصالت و اهمیت آرای عمومی در منظرِ توحیدیِ امام مطرح می شود، که به‏‎ ‎‏گونه ای بیان گر ضرورت و اصالت رأی مردم در تعیین سرنوشت خویش است.‏

‏‏