متفردات امام خمینی در مورد ولایت فقیه در روایات
حجةالاسلام والمسلمین محمدرضا عیزالهی کرمانی
در منظر فقهی علمای اسلام، ولایت فقیه گاه قلمروی فراخ می یابد تا آن جا که ویژگی «زندگی شمولیِ دین» را نشان می دهد. چنان که در آرای فقهی – سیاسی امام خمینی
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 158
مشاهده می شود، ایشان ولایت فقیه را بر اموال و انفس مردم از روایات استنباط و ثابت کرده اند.
در مقابل، در باور برخی فقیهان قلمرو اختیارات فقیه همان بیان معارف و احادیث اهل بیت و پیامبر و نظارت بر امور حسبیه می باشد که از جمله مرحوم آیةالله خوئی در کتاب «مصباح الفقاهه» آن را مطرح کرده اند.
در این مقاله، نویسنده، به بررسی تطبیقی آرای فقهی امام خمینی با آیةالله خوئی و در بخشی از آن با نظریات مرحوم شیخ مرتضی انصاری می پردازد. در این مقاله روایات زیر مورد استناد و بحث قرار گرفته است:
1)«العلماء ورثه الانبیاء و ان الانبیاء لم یورثوا دینارا و لا درهما ولکن ورثوا احادیث من احادیثهم.»؛
2) «اللهم ارحم خلفائی (ثلاث مرات) قیل یا رسول الله: و من خلفائک؟ قال الذین یاتون بعدی، یروون حدیثی و سنتی فیعلمونها الناس من بعدی.»؛
3) «و امام الحوادث الواقعة فارجعوا فیها الی رواة حدیثنا، فانهم حجتی علیکم».
نویسنده، در بررسی تطبیقی بحث اظهار می دارد: «مراد از روات احادیث، حاملان فقه نیستند، بلکه فقیهانی هستند که حصون اسلام بوده و حاکم بر مردم اند. لازمۀ چنین منصبی، توانایی ادارۀ منصب ولایت عامه است». و در پایان، نتیجه می گیرد: «دلالت روایات بر ولایت فقیه تمام است و شبهائی که بر این دلالت وارد شده است، قابل جواب است.»
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 159
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 160