احکام وضوی جبیره
چیزی که به آن زخم و شکسته را میبندند و دوایی که روی زخم و مانند آن میگذارند«جبیره»نامیده میشود.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 21 مسأله 1- اگر روی دمل یا زخم یا شکستگی که در دستها و یا صورت است بسته باشد و آب برای آن ضرر نداشته باشد،باید در موقع وضو گرفتن آب را به زیر آن برساند،و اگر آب را بشود به زیر آن رسانید به طوری که قدر واجب حاصل شود،باز کردن پارچۀ روی زخم لازم نیست،اما اگر دمل و یا زخم و یا شکستگی در محل مسح باشد،اگر ممکن باشد باید پارچه را باز کند و زیر آن را مسح نماید و اگر ممکن نشود روی آن را مسح نماید.
مسأله 2- اگر روی جبیره نجس شود و یا برای چیز دیگر نشود روی آن دست کشید،باید روی آن پارچهای بگذارند و روی پارچه را دست بکشند.
مسأله 3- اگر زخمی در صورت و دستها است و روی آن باز است،ولی آب ریختن روی آن ضرر دارد،شستن اطراف آن کافی است و بهتر آن است که پارچهای روی آن بیندازد و بر آن هم دست بکشد.
مسأله 4- اگر جبیره تمام صورت یا تمام یکی از دستها یا تمام محل یکی از مسح را فرا گیرد،باید وضوی جبیرهای بگیرد،ولی اگر جبیره بیشترِ از اعضای وضو را گرفته باشد باید تیمم کند،و بنابر احتیاط واجب باید وضوی جبیرهای هم بگیرد.
مسأله 5- اگر جبیره مقداری از اطراف زخم یا دمل یا شکستگی را که سالم است گرفته باشد،چنانچه بیشتر از مقدار معمولی نباشد مانعی ندارد،و اگر بیشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممکن نیست،باید به دستور جبیره عمل کند؛یعنی روی آن را مسح کند و بنابر احتیاط واجب تیمم هم بنماید،و اگر برداشتن جبیره ممکن است باید جبیره را بردارد،پس اگر زخم در صورت و دستها است،اطراف آن را بشوید بعد پارچه را بر روی آن ببندد و روی آن را دست بکشد.
مسأله 6- اگر در جای وضو چیزی چسبیده که برداشتن آن ممکن نیست یا به قدری مشقت دارد که نمیشود،باید به روی او دست بکشد،و بهتر آن است که شستن
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 22 بر او صدق نماید و بنابر احتیاط مستحب تیمم هم بنماید.
مسأله 7- کسی که وظیفۀ او تیمم است اگر در بعضی از جاهای تیمم او زخم یا دمل یا شکستگی باشد و روی آنها جبیره باشد،باید به دستور وضوی جبیرهای تیمم جبیرهای نماید.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 23