امام خمینی و مسئلۀ قدرت
علی فلاح زاده
نویسنده در ابتدا با بررسی مفهوم قدرت در اندیشه سیاسی ماکس وبر، تالکوت پارسونز، هانا آرنت، به تعریف فلسفی قدرت (ان شاء فعل وَ اِنْ لَم یشٰأ تَرَکْ) از دیدگاه
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 91
امام خمینی، می پردازد. با این همه، در اندیشه امام، قدرت در مفهوم سیاسی اش (اعمال حاکمیت) جنبه ابزاری دارد و وسیله خدمت به خلق است. به عقیده نویسنده، امام همانند متفکران سیاسی نامبرده، نظریه پرداز باب قدرت محسوب نمی شود و می توان ایشان را تأمل کننده در باب قدرت دانست. امام خمینی، که در روایت مِثل فوکو موجب پیدایش چهره چهارم قدرت گردید، به ایدئولوژی و دین به عنوان یکی از منابع قدرت، اهمیت ویژه ای می بخشد و تاثیرات آن را بر همگان عیان می سازد. در واقع تاکید امام بر دین و شرع، ایشان را از سایر متفکران علم سیاست جدا می سازد و چهره مقدسی که بر قدرت می افکند ایشان را از دیگران متمایز می کند. علاوه بر این، دیدگاه امام خمینی در باب قدرت، بر نوعی انسان شناسی استوار است که ماهیتاً با انسان شناسی هابز و ماکیاول تفاوت دارد.
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 92