نیازهای جهان معاصر به فرهنگ عاشورایی امام خمینی (س)
سیما اشرفپوری
جهان امروز با حادثه ای غیر منتظره و در عین حال نیرومند و تعیین کننده روبرو شده است که از آن به عنوان تجدید حیات اسلام یاد می کنند. این جریان یکی از پیامدهای بسیار مهم انقلاب اسلامی ایران است. این احیا تنها دلائل تاریخی و اقتصادی و اجتماعی ندارد بلکه معمول ویژگیهای خود مذهب و دیانت است.
اسلام داری یک سنگ زیرین است که با نبود آن هرگونه تلاشی برای حفظ فرهنگ عاشورایی امام خمینی (س) بیهوده است. این پایۀ اساسی، قرآن است. عاشورا در پیوند با قرآن است که به درستی فهمیده می شود.
یکی از مسئولیتهایی که روشنفکر امروز دارد، این است که حادثه عاشورا را از تجرد و تنهایی اش به متن تاریخ بشری برگرداند. آنگاه است که این قیام معنی پیدا می کند و برای انسان امروز راهگشا می شود و واقع بینانه تر می توان در مورد حادثه اندیشید و بهتر می توان فرهنگ آن را به مردم شناساند.
نبرد امام حسین (ع) آخرین جنگ حق علیه باطل نیست. این است که عاشورا اعلان محکومیت نظامهای موجودی است که باطلند و بعد از حسین (ع) ادامه دارند.
انقلاب اسلامی ایران، یک انقلاب درونی است. نوعی شست و شوی هویت است و جایگزینی هویت نوین. انقلاب بر دوش این هویت جدید است و باید حفظ گردد. هویت دینی و عاشورایی، هویت اصلی انقلاب است و ادامه و حفظ این هویت است. این هویت باید به عرصۀ جامعه برده شود. نتایج انقلاب و رسالت آن به وسیلۀ نخبگان فرهنگی مستقیماً به ماهیت انقلاب مربوط می شود و تأثیرات عمیق و تکان دهندۀ انقلاب ما در تودۀ مسلمانان جهان هم در درجۀ اول معلول همین واقعیت است. اندیشۀ دینی و عاشورایی باید در درون نسل ما ریشه بدواند تا انقلاب بماند و اسلام بماند.
کتابچکیده مقالات کنگره بین المللی امام خمینی(س) و فرهنگ عاشورا 11 تا 12 خرداد 1374، تهرانصفحه 203