عاشورا قبل از اسلام و حادثه کربلا
حجة الاسلام والمسلمین رضا استادی
دربررسی ((عاشورا)) از دیدگاه اسناد تاریخی پیش از اسلام و واقعه خونین کربلا، ابتدا گفته های لغت نامه ها مورد بررسی قرارمی گیرد.
در لغت نامه ها عموماً لفظ ((عاشورا)) به روز دهم محرم اطلاق گردیده و به انواع قرائت های آن اشاره شده است. به همین معیار((تاسوعا)) نیز نام نهم محرم الحرام است. دربرخی لغت نامه ها حوادث بزرگ و مبارکی را به این روز نسبت داده اند مانند: خلق آدم، قبول توبه او، طوفان نوح، نزول حضرت عیسی از آسمان و خروج دجال. البته موارد یاد شده در احادیث صحیح ما اثبات نشده است.
برخی معتقدند این واژه اسلامی است و قبل از اسلام نبوده است و یا اینکه اساساً عربی اصیل نیست. به علاوه در روایاتی که واقعه کربلا پیش بینی شده است، نامی از واژه عاشورا نیست.
درکتب اهل سنت، اعم از لغت و حدیث و غیره درهنگام بررسی این واژه، نیز، نامی از حادثه کربلا و شهادت حسین بن علی(ع) درآن می یابیم.
پیش ازاسلام، قوم یهود این روز را روزه می گرفتند و این روز درنظر آنان روز بزرگی بوده است.آنان این روز را روزی می دانند که موسی (ع) برفرعون غالب شد.
درزمان جاهلیت، قریش نیز این روز را روزه می گرفتند پس از اسلام و قبل از وجوب روزه ماه رمضان، روزه این روز مورد تأکیدبوده است اما پس از آن ترک شده است.
اما با همه آنچه گذشت، علت عظمت این روز و از ایام الله بودن آن چیست؟ از مجموعه روایات چنین به دست می آید که بزرگداشت این روز از همان زمان حضرت موسی به علت نهضت کربلاست.
پس از واقعه کربلا بنی امیه کوشیدند که این روزرا روز با برکتی نشان دهند وعلت
کتابچکیده مقالات کنگره بین المللی امام خمینی(س) و فرهنگ عاشورا 11 تا 12 خرداد 1374، تهرانصفحه 18 روزه این روز را همین برشمردند. ولی پس از واقعه عاشورا، ائمه معصومین(ع) روزه این روز را نهی کرده اند.
کتابچکیده مقالات کنگره بین المللی امام خمینی(س) و فرهنگ عاشورا 11 تا 12 خرداد 1374، تهرانصفحه 19