مردم ما مردم جنگند، مردم حماسه‌ اند

‏‏   در مراسم سوم یا چهلم شهدای بمباران دزفول شعری خواندم که با بیت‏‎ ‎‏«ای عزیزان شد به پا غوغای محشر» شروع می شد و در ادامه شعر «یک طرف‏‎ ‎‏افتاده طفلی یک طرف افتاده مادر». اشعار، صحنه های دلخراش جنگ را‏‎ ‎
‏‎

‎‏مجسم می کرد که چه روی داده است. شعر را که خواندم همان شب دو بار از‏‎ ‎‏تلویزیون پخش شد و در روزهای بعد چندین بار با آهنگ و تصاویر مناسبی‏‎ ‎‏که بر روی آن مونتاژ شده بود، پخش گردید. بعد از این جریان در شیراز‏‎ ‎‏خدمت آیت اللّه  ‏‏حائری شیرازی‏‏ بودیم تا برای رزمندگان از صحبتهای ایشان‏‎ ‎‏تصویر برداری کنیم. بعد از مراجعت، در اهواز آقای‏‏ غلامعلی رجائی ‏‏را‏‎ ‎‏دیدم، ایشان به من گفت: آقای انصاری با ما تماس داشتند و سراغ شما را‏‎ ‎‏می گرفتند. ولی من به ایشان گفتم به شیراز رفته اند. آقای انصاری گفتند: به‏‎ ‎‏ایشان بگویید امام به حاج ‏‏سید احمد‏‏ آقا فرمودند که: «به ایشان بگویید اشعار‏‎ ‎‏حماسی بخواند». وقتی من این خبر را شنیدم ذهنم روی همان شعر متمرکز‏‎ ‎‏شد، چرا که صحنه های دلخراش جنگ را بیان می کرد. با وجود ریتم بسیار‏‎ ‎‏خوبی که داشت اشعار حماسی محرکی نبود و شاید تنها چند بند آن حماسی‏‎ ‎‏بود. گفتم احتمالاً همان شعر است. با آقای رجائی تماس گرفتم ایشان گفت:‏‎ ‎‏بله،این اشعار را چند شب از تلویزیون پخش کرده اند و حضرت امام هم‏‎ ‎‏شنیده اند لذا این مطلب را بیان داشته اند.‏

‏‏   یک بار دیگر در نماز جمعه تهران اشعار حماسی‏

‏‏ ‏

‏‏«خیز ای رزمنده شیر‏  ‏ خانه از دشمن بگیر»‏

‏ ‏

‏‏را خواندم. در متن شعر چند جمله ای بود که می گفت «ای کسانی که‏‎ ‎‏خانه هایتان ویران شد و سوخت ای کسانی که چه شُدید...» بعد از اتمام نوحه‏‎ ‎‏گویا از جماران تماس گرفته بودند ولی به من خبر ندادند. بعد آقای ‏‏مرتضائی فر‏‎ ‎‏به من گفت که: حاج سید احمد آقا تماس گرفته و گفته است که امام بوسیله‏‎ ‎‏رادیوی کوچکی که در دستشان بود اشعار را می شنیدند وقتی به این قسمت‏‎ ‎‏رسیدند، رادیو را زمین گذاشته اند و فرموده اند: «به ایشان بگویید مردم ما،‏
‏‎

‎‏مردم جنگند مردم حماسه اند» و امام روی این قسمت حساس شده اند. این‏‎ ‎‏مطلب را که شنیدم با خودم گفتم: اگر ما چیزی بخوانیم که مورد تایید امام‏‎ ‎‏نباشد مورد تایید ‏‏امام زمان ‏‏هم نیست و خدا هم قبول نمی کند و اصلاً برای ما‏‎ ‎‏فایده ای ندارد. لذا در جماران به خدمت آقای انصاری رسیدم و قضیه را برای‏‎ ‎‏ایشان مطرح کردم و گفتم اگر قرار باشد ما شعری بخوانیم که امام تایید نکند،‏‎ ‎‏کارم را مورد تایید اهل بیت و برای رضای خدا نمی دانم و به درد نمی خورد.‏‎ ‎‏ایشان مدتی با من صحبت کردند که: امام روی اشعار خیلی حساسند و روح‏‎ ‎‏امام با یک ذره ضعف در شعر و کارهای هنری حساس می شود و خیلی به‏‎ ‎‏اشعار و کارهای هنری اهمیت می دهند و شما را نیز می شناسند.در مورد بچه‏‎ ‎‏بسیجی ها بیشتر حساس هستند و ما نیز در مورد کارهای شما در جنگ‏‎ ‎‏برایشان تعریف کرده ایم به همین حساب بیشتر حساس شده اند. دیگر ما شروع‏‎ ‎‏به خواندن اشعار حماسی کردیم و تا توانستیم حماسی اش کردیم. بعد از مدتی‏‎ ‎‏جهت مشورت و کسب تکلیف پیش آقای انصاری آمدم که الحمداللّه ایشان‏‎ ‎‏گفتند: امام اظهار رضایت کرده اند.‏

‏‎

‎