خاطراتی از روحیه لطیف امام

‏‏همانگونه که در مورد نحوه پوشیدن لباس گفتم امام روحیه لطیف و ظریفی داشتند. در ‏‎ ‎‏این زمینه خاطرات دیگری هم دارم که حاکی از این ویژگی های امام است. یک سفر ‏‎ ‎‏دیگری که رفته بودم عراق حاج احمد آقا و خواهرم هم بودند یک اُدکلنی به نام فیجی ‏‎ ‎‏تازگی به بازار آمده بود با خودم برده بودم به احمد آقا گفتم من خجالت می کشم شما ‏‎ ‎‏این هدیه کوچک را به آقا تقدیم کن. می دانستم از این چیزها خوششان می آید. اسمش ‏‎ ‎‏را هم گفتم. احمد آقا رفتند و برگشتند و گفتند آقا گفتند فیجی نیست فَیجی است یعنی ‏‎ ‎‏دنباله دارد باز هم می آید! خیلی ذوق عجیب و لطیفی داشتند. من گاه تاسف می خوردم ‏‎ ‎‏و حیرت می کردم، چگونه با این روحیه لطیف محیط نجف را تحمل می کنند؟! شنیدم ‏‎ ‎‏یک بار برای ایشان عطر آورده بودند (البته این ماجرا به سال های بعد از انقلاب ‏‎ ‎‏برمی گردد) خانم ها هم نشسته بودند می گویند آقا این عطر زنانه است. امام گفته بودند ‏‎ ‎‏شما زن ها کلاه سر ما می گذارید، هر چیز قشنگ و خوب و لطیف را می گویید زنانه ‏‎ ‎‏است و هر چیز زمختی را می گویید مردانه است! همانجا هم ظاهراً عنوان کرده بودند ‏‎ ‎‏که نمی دانم کدام شیرپاک خورده در مکه شایعه کرده که من از اُدکلن تیروز خوشم ‏‎ ‎‏می آید، اینجا را پُر کردند از عطر تیروز، هر حاجی آمده است برای من ادکلن تیروز ‏‎ ‎‏آورده است!‏

‏‏یک روز آقای پرورش که وزیر آموزش و پرورش بود، ظاهراً در یکی از استانهای‏‎ ‎

‎

‏

‏
‏‎

‎‏ جنوب، سخنرانی کرده بود و گفته بود امام عطر و ادکلن استفاده می کنند، بعد که از ‏‎ ‎‏پشت تریبون به کنار آمده بود عده ای از دوستان و رفقای حزبی به او ایراد گرفته بودند ‏‎ ‎‏که چرا این حرف را زدی و خلاصه او را مورد اعتراض قرار داده بودند، ایشان به امام ‏‎ ‎‏متوسل شده بود که شما به نوعی من را تایید کنید، چون من در معرض اتهام قرار ‏‎ ‎‏گرفته ام که شما را متهم کردم به استعمال عطر و اُدکلن! که امام آن جمله معروف را که ‏‎ ‎‏در جای دیگر گفته ام، متذکر شدند: نگفتم که نهضت ضد جمال قوی است.‏

‏‎

‎