مصاحبه تلویزیونی چریک ‌های اعدامی و درخواست عفو از اعلیحضرت‌

‏‏در ماه آوریل سال 1970 سازمان توده انقلابی اعلام کرد که سیاوش پارسانژاد یکی از ‏‎ ‎
‏‎

‎‏اعضای آن سازمان که برای تشکیل هسته مسلحانه و تاسیس سلول سرخ به ایران رفته ‏‎ ‎‏بود، بازداشت و تحت شکنجه جان سپرده است. متعاقب این خبر، کنفدراسیون تبلیغات ‏‎ ‎‏گسترده ای را آغاز کرد. از تمامی سازمان های بین المللی درخواست شد، مراتب انزجار ‏‎ ‎‏خود را تسلیم دولت ایران کنند. از سوی سازمان عفو بین الملل و کمیسیون حقوق بشر ‏‎ ‎‏و سازمان حقوقدانان دموکرات تلگراف هایی به ایران مخابره شد و این عمل جنایت بار ‏‎ ‎‏و ضد بشری محکوم گردید. در شرایطی که به چهلمین روز درگذشت چریک سرخ ‏‎ ‎‏سیاوش پارسانژاد نزدیک می شدیم، خبر مصاحبه رادیو تلویزیونی انقلابی درگذشته! ‏‎ ‎‏آب سردی بر روی همگان ریخت. پارسانژاد در این مصاحبه اعلام کرد: «پس از ‏‎ ‎‏بازگشت به ایران متوجه شده است تمامی افکار انقلابی او غیر واقعی بوده اند و لذا ‏‎ ‎‏خود را به مقامات مربوطه معرفی و از اعلیحضرت تقاضای عفو نموده است. تقاضای ‏‎ ‎‏او مورد قبول ذات اقدس ملکونه واقع شده و پس از چند روز آزاد شده است».‏

‏‏قطرات آب سرد هنوز از پیشانی ها فرو نریخته بود که مصاحبه دیگری توسط ‏‎ ‎‏قهرمان پیشین کنفدراسیون، پرویز نیکخواه، پخش شد که طی آن نیکخواه نظرات ‏‎ ‎‏مشابهی را به «منزله معتقدات جدیدش پس از چند سال اقامت در زندان ابراز کرده ‏‎ ‎‏بود».‏

‏‎

‎