اعمال آگاهانه سیاست‌ های دو گانه آمریکایی در ایران‌

‏‏برژینسکی در خاطرات خود می نویسد، کارتر دست اندرکاران امور خاورمیانه در ‏‎ ‎‏وزارت خارجه را احضار کرد و گفت کسانی که با سیاست حقوق بشر او توافقی ‏‎ ‎‏ندارند، بهتر است که از مسوولیت خود در این قسمت استعفا دهند. اما در مورد ایران با ‏‎ ‎‏توجه به مرکزیت استراتژیک ایران و اهمیت حیاتی آن برای آمریکا تصمیم گرفتیم ‏‎ ‎‏سیاست مصوب پرزیدنت نیکسون و هنری کیسینجر را ادامه دهیم و بسیاری از ‏‎ ‎‏سفارشات خرید اسلحه را که ایران خواسته بود، در سال 1978 (1357) مورد تایید قرار ‏‎ ‎‏دهیم. سیاست اعمال حقوق بشر و دفاع از آن چنانکه گفته شد بیشتر به منظور مبارزه ‏‎ ‎‏تبلیغاتی با اردوگاه کمونیسم و تسلیم شوروی به اجرای قرارداد معروف به سالت  ‏‎ ‎‎SALT‎‎[1]‎‏ اتخاذ شده بود. در آن زمان شیوه استالینی حکومت مدافع کارگران در اغلب ‏‎ ‎‏نظامهای سوسیالیستی وابسته به شوروی، شهره خاص و عام شده بود. لذا اعلام ‏‎ ‎‏سیاست دفاع از حقوق بشر از یک سو برای فروکش کردن مبارزات قهرآمیز ملت های ‏‎ ‎‏تحت ستم که توسط زمامداران وابسته به امپریالیسم اجرا می شد و از سوی دیگر برای ‏‎ ‎‏کم رنگ کردن قدرت و سلطه فرصت طلبهای رویزیونیست شوروی انتخاب شده بود. ‏‎ ‎‏در ایران هم علی رغم میل شاه و سازمان امنیت، این سیاست، فضای باز سیاسی را ‏‎ ‎‏فراهم ساخت که مذهبیون و انقلابیون مسلمان با آمادگی و اجرای برنامه های ده ساله ‏‎ ‎‏گذشته، بیشترین بهره را از این فرصت تاریخی نصیب خود کردند.‏