ویلیام سولیوان در خاطرات خود می نویسد:
«... این راهپیمایی شاه را هم تکان داد، به خصوص که قرار تظاهرات دیگری برای روز بعد در میدان ژاله تهران گذارده شده بود، شاه که از این امر به شدت نگران شده بود. فرماندهان نیروهای مسلح را به کاخ خود دعوت کرد، و یک جلسه مشاوره طولانی با آنان برگزار کرد. در پایان جلسه اعلام شد که از صبح روز بعد ـ 17 شهریور ـ مقررات حکومت نظامی در تهران و چند شهر بزرگ دیگر به اجرا در خواهد آمد... در همان ایام در آمریکا کنفرانس کمپ دیوید با شرکت سران آمریکا، اسرائیل و مصر در جریان بود. اخبار تظاهرات عظیم و تصمیم شاه به اعلام مقررات حکومت نظامی به کارتر رسید. ظاهراًدر همان جلسه، رهبران سه کشور در این مورد با یکدیگر مذاکره کرده اند. انورسادات از همان جا به شاه تلفن کرد و مراتب همدردی و حمایت خود را از شاه اعلام کرد. آنگاه جیمی کارتر نیز مراتب حمایت کامل خود را از او اعلام داشت
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 1صفحه 339 و قول همه گونه مساعدت را به وی داد. قبلاً من از کارتر خواسته بودم شاه را دلداری داده و حمایت ایالات متحده را از وی اعلام دارد. این امر باعث شد که روحیه شاه کمی عوض شود، به طوری که جمعی از صاحبان سرمایه و نمایندگان شرکت های چند ملیتی که عصر همان روز با شاه دیدار داشتند او را سر حال و امیدوار یافته بودند. در این دیدار که شاه کمی دیرتر از زمان مقرر به جلسه آمد، علت تاخیر خود را گفتگوی تلفنی با پرزیدنت کارتر اعلام کرد...»
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 1صفحه 340