جواب از اشکال بنابر مبنای قوم
مرحوم آخوند از این سؤال خواجه رحمه الله دو جواب فرموده است: یک جواب از قوم است با تنقیحی که به وسیلۀ آخوند در آن به عمل آمده است و آن عبارت است از اینکه: بعد از آنکه ماده تصفیه شد و لطیف گردید، و سیر کمالی خود را به آن اندازه ای که لازم بود نمود تا به مقامی رسید که لایق شد برای آنکه یک متصرفی باشد که در آن تصرف نموده و انتظامات آن را حفظ نماید، با زبان استعداد خود، این چنین متصرفی را که فقط جهت تصرفی داشته باشد از مبدأ جواد می خواهد و آن واهب العطایا هم با علم ازلی خود این تقاضا را می داند و همچنین می داند که این چنین متصرفی که انتظامات مادۀ سائله را حفظ می کند، لازم است که جهت روحانیت هم داشته باشد و تصرف، موقوف بر این تجرد عقلانی است؛ لذا یک موجودی که ذاتاً مجرد و فعلاً مادی باشد خلق فرمود تا در این ماده تصرف داشته باشد.
آخوند می گوید: من این جواب را در گذشته تبعاً للقوم دادم که آنها هم به این نحو جواب داده اند، ولیکن از من تنقیحی به عمل آمده است، ولی فعلاً می بینم که بر اساس
تقریرات فلسفه امام خمینی (س)(ج. 3)صفحه 152 عقیده ای که در باب پیدایش نفس دارم، جواب دیگری سزاوار است.
تقریرات فلسفه امام خمینی (س)(ج. 3)صفحه 153