دلیل دوم
از ادلۀ عامه بر ابطال جمیع اقوالی که قبلاً ذکر شد این است که: در آنی که نفس به یک بدنی از بدن دیگر انتقال پیدا می کند در آن لحظه «لابد منه» است، و در آن لحظۀ انتقال، بین خروج از بدن «منتقل منه» و دخول در بدن «منتقل الیه» لازم می آید تعطیل نفس شده باشد و تعطیل برای نفس محال است. و این قول شریفی است زیرا بنابر اقوال دیگران که تعطیل در وجود ممکن نیست برای این است که بنابر قول دیگران تعطیلی باطل است که دائمی باشد، ولی بر بطلان تعطیل در یک آن دلیل ندارند ولی این دلیل خوب است. بنابر قول آخوند که نفس را صورت ماده و بدن دانسته و تعلق را
تقریرات فلسفه امام خمینی (س)(ج. 3)صفحه 177 ذاتی می داند البته محال است شی ء بعد از آنکه از تمام قوه به فعلیت آمد و زمان استقلال از ماده حاصل آمد و ماده را انداخت و مستقل شد دوباره از استقلال و فعلیت تنزل کرده و برای بدن دیگری صورت شود و بعد از دوری از قوه دوباره جهت قوه پیدا کند. هذا کله ادلۀ عامه بر ابطال تناسخ.
تقریرات فلسفه امام خمینی (س)(ج. 3)صفحه 178