قوۀ شهویه و اقسام آن
یکی از اصول قوا، قوۀ شهوت ـ که همان مبدأ امیال است ـ می باشد این را هم سه نقطه است و از حد اعتدالش به «عفّت» تعبیر آورده می شود. البته آدم عفیف آن نیست که قوۀ شهوتش به کلی مرده باشد و هیچ گونه میلی نداشته باشد؛ مثل آن زاهد، یک گوش و چشم خود را ببندد و بگوید چشم و گوش دیگر برای من بس است، و برود اعتزالِ تمام اختیار کند، بلکه حد اعتدال این قوه این است که میلهای نامشروع به حقوق ونوامیس دیگران نداشته باشد وخیالهای خام به شهوت نبندد، و طرف تفریط آن «خمود» است، و طرف افراطش حرص و وقاحت و تبذیر و ریا و حسد و امثال آنهاست.
تقریرات فلسفه امام خمینی (س)(ج. 3)صفحه 359